‘Maud’s Mega Literary Lez Fest’ vond plaats in de queer space, de thuishaven waar AQAF voor het eerst een hele week een culturele ontmoetingsplaats creëert. De zaal zat helemaal vol met vrienden van de literatuur.

De fantastische Maud Vanhauwaert…

Maud Vanhauwaert is sinds begin dit jaar Antwerps stadsdichter en een van de curatoren van AQAF of, zoals de organisatie het zelf omschrijft, ‘artistic promotor’. Pas nog bracht ze tijdens de Museumnacht de première van haar nieuwste stadsgedicht in het MAS. Dat is gebaseerd op de stereotiepe beelden uit het bordspelletje ‘Wie is het?’. Om de man-vrouw tweedeling te overstijgen en geen karikaturen, maar portretten van echte mensen te tonen, lanceerde ze eerder een oproep via haar website. Waar vorige stadsdichters verrasten met originele manieren om hun werk te verspreiden, zoals Tom Lanoye die de Boerentoren inpalmde of haar voorganger Maarten Inghels die zakdoeken verspreidde, is ook dit gedicht niet zomaar een papiertje. Maud Vanhauwaert liet het bordspel werkelijk opnieuw maken en zo kan je dus thuis spelen met de portretten van een fraai staaltje van de Antwerpse LGBT+ personen.

Ook voor het AQAF-publiek is Maud Vanhauwaert geen onbekende, want vorig jaar gaf ze al een erg gesmaakt optreden met een bloemlezing van haar eigen werk. Woensdagavond was Maud de immer geestige gastvrouw die vooral enkele van haar collega’s in de schijnwerpers plaatste (al bracht ze gelukkig ook iets van haar eigen werk).

… en haar fantastische gasten

Vanhauwaert nodigde maar liefst acht auteurs uit om enkele fragmenten uit hun werk voor te lezen. Sommige namen doen bij ZiZo-lezers wellicht een belletje rinkelen, zoals Gaea Schoeters en de Nederlandse Maartje Wortel. De andere schrijfsters waren Maud Mulier, Hanna Bervoets, Niña Weijers, Elske Van Lonkhuyzen, Els Mondelaers en Hind Eljadid.

Het podium werd dus uitsluitend door vrouwen bevolkt en, wellicht op één uitzondering na, door lesbiennes. Maud Vanhauwaert grapte daarover dat je al moeite moet doen om een niet-lesbische schrijfster te vinden van enig niveau.

Het werd beslist geen klassieke, wat stoffige poëzieavond, maar een zeer divers en LGBT+ gericht programma. Velen pasten als gegoten in het thema van AQAF ‘Out of Focus’. Zij speelden elk op hun manier met de grens tussen het zichtbare en het onzichtbare, omsluieren, onthullen, maskeren en openbaren.

• Zo gaf Hanne Bervoets een uiteenzetting over de evolutie van lesbische personages in dramaseries, beginnend bij Xena Warrior Princess.
• Maartje Wortel bracht een vrolijk en pikant verhaal. We mochten ondervinden waarom De Volkskrant haar prees om haar ‘droogkomische originele vertelstem die meer weglaat dan vertelt’.
• Gaea Schoeters las één van haar zeldzame gedichten voor – een emotionele tekst die haar zichtbaar ontroerde – en een boeiende, breed uitgesponnen column. Ze leerde ons bovendien ook Els Mondelaers kennen. De zangeres gaf een bijkomende dimensie aan de avond met twee totaal verschillende maar indrukwekkend gebrachte liederen.
• Wanneer Maud Vanhauweraert aangaf zich stilaan wat oud te voelen omdat een nieuwe generatie dichters is opgestaan, doelde ze onder andere op Hind Eljadid. Inderdaad wist ook zij te verrassen met twee uiteenlopende vormen van poetry slam.
• Elske Van Lonkhuyzen sloot de avond af met een tiental kortebroekverhalen. We kregen er de bijhorende foto bij, een man met een korte broek hanteerde een toeter en er werd gelachen.

Daar laat ik het bij. Wie er niet bij kon zijn, kent alvast enkele namen om te volgen. Wie er wel bij was, zit nu wellicht al websites af te schuimen op zoek naar méér.