“Ik stel Conchita op deze (nieuwe) manier voor omdat ik me daar op dit moment heel goed bij voel. Ik ben iedereen die me steunt dankbaar, maar uiteindelijk is het wel mijn leven.” Met de release van symfonisch album From Vienna with Love legt Conchita de focus weer op zijn zangcarrière. 

Je hebt de lat hoog gelegd en jezelf vocaal uitgedaagd op dit album. A walk in the park? 
Conchita: “Bedankt om dat op te merken! De opnames waren vocaal een hele uitdaging. Het zijn geen gemakkelijke liedjes om te zingen. Omdat ik zo een goede begeleiding had, het Wiener Philharmoniker orkest in de eerste plaats, wou ik een topprestatie neerzetten. Ik focuste me: thuis opwarmen, de teksten van buiten leren… Dat was uitdagend. Ik heb me volledig laten gaan. En omdat ik mijn ‘huiswerk’ beter gedaan had, kon ik dat ongeremd.”

Ik wou mezelf bewijzen dat ik beter ben geworden en dat tonen aan de wereld

Wou je ons weer laten horen wat je in huis hebt?
“Er is de laatste tijd meer gefocust op mijn look en persoonlijkheid dan op mijn muziek. Ik heb ook lang niks nieuws uitgebracht. Ik wou mezelf bewijzen dat ik beter ben geworden en dat tonen aan de wereld. Dat ik kan doen wat ik wil. Het is een droom die uitkomt, en omdat ik mezelf opnieuw kan tonen als artiest betekent dit album veel voor mij op verschillende vlakken.”

Er staat een nieuwe en langere versie van je Songfestivallied Rise Like a Phoenix op de cd. Was het gemakkelijk om dat opnieuw in te zingen?
“Het was enorm moeilijk om het opnieuw op te nemen. Ik heb dat lied al ontzettend veel gezongen. En ik doe het nog steeds zeer graag, maar daardoor ontstaat er een soort gewoonte. Ik heb geprobeerd om me weer volledig in te leven in het verhaal van het lied, maar dat lukte niet meteen. ‘Tom, ik geloof je niet als je het zingt’, kreeg ik te horen. ‘Wat kan ik nog meer doen?’, antwoordde ik terug. Toen ik in mijn hoofd alles los liet, is het gelukt. Dankzij deze nieuwe versie heeft Rise Like a Phoenix een toon van ‘Vergeven, maar niet vergeten’ gekregen. Het klinkt meer bitter nu.”

Als kleine jongen wou ik altijd Pocahontas zijn. ’t Is er eindelijk van gekomen!

Is dit album jouw persoonlijke songbook?
“Wel, dat is eigenlijk een mooie verwoording! De liedjes liggen me nauw aan het hart. Voor mij vertellen ze persoonlijke verhalen. Als kleine jongen wou ik altijd Pocahontas zijn. ’t Is er eindelijk van gekomen!

Over persoonlijke verhalen gesproken: je vertelde onlangs dat je er geen probleem van maakt dat we je als Conchita als man aanspreken, of ‘hij’ schrijven. Daar kreeg je al veel aandacht voor. Ben je daarvan geschrokken? 
“Mijn identiteit doet er eigenlijk niet toe in onze maatschappij. Ik stel Conchita op deze manier voor omdat ik me daar op dit moment heel goed bij voel. Het is goed dat we beseffen dat er meer is dan vrouw of man zijn. Zo maken we genderidentiteit bespreekbaar. Ik voel dat er voor gender een evolutie aan de gang is die de goede richting uitgaat.”

Onze maatschappij stopt iedereen graag in hokjes. Jij stapt er uit. Welke reacties krijg je daarover?
“Ik ben iedereen die me steunt dankbaar, maar uiteindelijk is het wel mijn leven. Iedereen heeft er een mening over en dat respecteer ik. Net als ik respect heb voor mijn eigen keuzes. Niemand zegt me wat ik moet doen. Ik luister niet naar al die meningen.”

Als ambassadeur van EuroPride 2019 speel je een thuismatch, want Wenen is de gaststad. Van 1 tot 16 juni is de hoofdstad van Oostenrijk de culturele place to be voor de internationale LGBT+ gemeenschap met onder andere feestjes, discussiefora en optredens. Wat ga je precies doen?
“Ik zal daar elke dag zijn om er desnoods al mijn liedjes te zingen. (lacht uitbundig). Iedereen moet komen, ik kan niet wachten! Wenen is voor mij de meest fantastische stad die er is. EuroPride is een big deal voor ons. Het is mooi dat we nog eens de focus kunnen leggen op LGBT+. Eens we de aandacht hebben is het eenvoudiger om belangrijke zaken en onderwerpen aan te kaarten."

Is er nog tijd voor een optreden in België?
“We zullen zien waar mijn nieuwe muziek me brengt. Ik experimenteer. Met triphop bijvoorbeeld. Of met elektronische muziek, die donkerder klinkt. Zulke liedjes ben ik aan het opnemen voor mijn album dat volgend jaar uitkomt. Natuurlijk wil ik over de hele wereld optreden, maar we doen het stap per stap”