“Verlaat Oekraïne”, dat is het eerste wat we naar ons hoofd kregen gesmeten toen ik en een aantal andere activisten donderdagavond een poging deden om de inkomhal van het hotelgebouw waar de conferentie plaatsvond, te bereiken. Maar we werden niet fysiek aangevallen. Ik had erger verwacht na mijn ervaring die ik vorig jaar in Chernivtsi had meegemaakt en het feit dat de dag ervoor ramen van het hotel waren ingegooid. Ondanks de aanwezigheid van de betogers, merkte je dat de sfeer binnen niet angstig was.

Geen angst

De strijdvaardigheid die in de lucht hing, werd ook meteen in woorden omgezet voor het begin van het eerste panelgesprek van de conferentie. Olena Shevchenko, het hoofd van de Oekraïense LGBTIQ+ NGO Insight, vroeg aan de aanwezigen of ze bang waren. Waarop iedereen volmondig "nee" antwoordde. Toen ze daarna vroeg of we klaar waren om te strijden, werd er nog luider "ja" geroepen’.

Tijdens het panelgesprek werd er door de betogers ook een poging gedaan om binnen te raken. Een aantal van hen slaagden erin om de inkomhal te bereiken en traangas te verspreiden. De politie kreeg de situatie snel onder controle. Een aantal conferentiegangers kregen het gas in hun ogen en luchtwegen, maar dit werd snel verholpen.

Daarna was het vooral afwachten wat er de volgende ochtend zou plaatsvinden, omdat de betogers hadden beloofd om terug te komen. Verder dan een aantal personen, vooral vrouwen, die anti-LGBTIQ+-borden vasthielden, kwam het niet.

Hoop levend houden

Tijdens de opening van de conferentie vonden er veel indrukwekkendere gebeurtenissen plaats. Zo gaf de Braziliaanse Monica Benicio een keynote speech die de zaal ontroerde. Haar vrouw, Marielle Franco, een Braziliaanse politicus en mensenrechtenactivist, werd op 14 maart 2018 vermoord in Rio de Janeiro. Monica reist de wereld rond om rechtvaardigheid te eisen voor de brutale moord op haar vrouw.

Het feit dat ze aanwezig is was op EL*C, is van groot belang. Dat benadrukt ze ook in haar speech. “Het is belangrijk om, als Latijns-Amerikaanse vrouw op de European Lesbian Conference aanwezig te zijn. Ik zeg het zo omdat onze lichamen, kennis en culturen al eeuwenlang gekoloniseerd werden en we kunnen nog altijd zeggen dat we in het proces zitten van de dekolonisatie van onze levens.”

“Blijven vechten zoals Marielle dat deed, betekent dat we de hoop levend houden. Ik hoop dat er betere dagen komen voor iedereen die hier is. Daarom zijn we hier ook samengekomen.” Met die woorden werd de toon gezet voor de rest van de conferentie.

Eén front

Tijdens het verdere verloop van het event vonden er verschillende workshops en panelgesprekken plaats met sprekers vanuit Europa, Centraal-Azië en daarbuiten.Er was een divers en uitgebreid aanbod dat liep van ons eigen welzijn en zichtbaarheid tot het vergroten en verbeteren van lesbisch activisme en het belang van allies. Daarnaast werd samenwerking en één front vormen sterk naar voren geschoven. Er werd ook focus gelegd op het belang van lesbisch activisme en het feit dat dit transinclusief en anti-racistisch moet zijn.

 Als we kijken naar de grote aanwezigheid van holebi- en transfobie in Oekraïne, kan dit al gezien worden als een overwinning op zich. De slogan van de conferentie “Let’s bring lesbian genius to the world: towards a momentous lesbian movement”, zal niet snel vergeten worden.

De live-streams van de verschillende panelgesprekken kan je herbekijken op hun Facebookpagina.