De grote aandacht voor LGBTI-rechten valt op zich te verklaren: het parlement van Taiwan keurde op 17 mei een speciale wet goed die koppels van hetzelfde geslacht de mogelijkheid geeft om te trouwen (al zijn er beperkingen betreffende internationale huwelijken en adoptie). Bovendien vond op het einde van de conferentieweek de jaarlijkse Pride in Taipei plaats.

Het bijzondere aan de conferenties was dat de eerste door de president werd geopend en de tweede door de vicepresident. Bovendien waren er verschillende ministers aanwezig op de discussies en ontmoetingen. De politieke leiders van Taiwan verdedigen hun beslissing om LGBTI-inwoners meer rechten te geven dus voluit.

Nochtans gaf een referendum vorig jaar aan dat maar liefst zeventig procent van de burgers niet wou dat het huwelijk zou opengesteld worden of dat er in scholen les zou gegeven worden over gendergelijkheid. Je zou dus verwachten dat de politici zich eerder anti of op zijn minst voorzichtig zouden opstellen.

Contrast met China

Taiwan leeft echter ook op gespannen voet met buurland China. China beschouwt het eiland als een afvallige provincie en de dreiging van een bezetting door China is constant aanwezig. De Taiwanese regering probeert daarom in alles het verschil te maken met zijn buurland. Zo kiest men resoluut voor de democratie in tegenstelling tot het totalitaire regime in China en maakt men van het respect voor de mensenrechten een kernpunt in de Taiwanese politiek.

Begin 2020 zijn er presidentsverkiezingen in Taiwan. Tsai Ing-wen, de zittende presidente die kritisch staat tegenover China, stelt zich opnieuw kandidaat. Door van mensenrechten (en dus ook LGBTI-rechten) een van de verkiezingsthema’s te maken, vraagt ze de bevolking te kiezen voor of het model van China of dat van Taiwan. Zeker nu de Taiwanese bevolking ziet hoe de protesten in Hong Kong steeds agressiever worden onderdrukt door de Volksrepubliek of hoe het land massaal Oeigoeren, een moslimminderheid, in zogenaamde. ‘heropvoedingskampen’ opsluit, rekent ze er op dat dit haar aan een tweede ambtstermijn kan helpen.

Het zou te kort door de bocht zijn om de openheid naar de Taiwanese LGBTI-gemeenschap alleen te verklaren door dit politieke spel maar dat dit alles de LGBTI-rechten een aanzienlijke duw in de rug gegeven heeft, is duidelijk. De uitslag van de verkiezingen is echter verre van zeker. Het risico dat de net verworven rechten bij verlies teruggedraaid zullen worden, is reëel. Het maakt van deze verkiezingen een spannende strijd voor de lokale LGBTI’s. De massale opkomst op de Taipei Pride 2019, er liepen meer dan 200.000 mensen mee, was  meteen een sterk signaal.