Ik dacht met hartverwarmende naïviteit: zo, dat hebben we dan ook gehad. Dan ben ik nu klaar voor een rustig leven waarin alles op zijn pootjes is geland en ik de existentiële crisissen uit mijn puberjaren kan achter me laten.

Vind ik vrouwen leuk? Faites vos jeux en zet al uw fiches maar in op ‘ja’.
Vind ik vrouwen knap en aantrekkelijk? Bingo.
Denk ik soms: als jij naast mij naakt in bed lag, ik zou het wel weten? Oorverdovende stilte. Ik zou met een hartverzakking uit bed springen en maken dat ik op de eerste vlucht naar minstens vier tijdzones verderop zit. 
Ben ik dan bang van naakte vrouwen? Dat nu ook weer niet.
Ben ik dan misschien bang van seks? Weet ik veel? 
Hou ik wel van seks? Zie bovenstaand antwoord.
Wil ik wel seks? Dat wordt toch alleszins verwacht van een vijfentwintigjarige studente? 
Is er dan iets mis met mij? Zou het?

Kalverliefde

Een meisje legde ooit tijdens een eerste date haar hand op mijn dijbeen, ik schrok zo hard dat ik recht sprong om de drankjes te betalen en mijn tien euro wisselgeld op de toog liet liggen. Ik wou daar niet zijn, ik wou niet aangeraakt worden, ik wou gewoon rust gelaten worden. Alstublieft, dank je wel. 

Met mijn allereerste vriendin beleefde ik een kalverliefde zoals je enkel in je tienerjaren kan hebben. Toch was ik niet helemaal op mijn gemak. Van zodra we twee seconden alleen waren, gleden haar handen onder mijn kleren. Ik wou het niet echt, maar ik dacht: dit hoort er gewoon bij. Onze vrijpartijen waren voor mij een sprong in het duister. Ik wou het niet, het voelde niet juist. Kende ik dat meisje wel voldoende?

Mijn lichaam schoot in een kramp, klaar om te vluchten

Toch liet ik het gebeuren, want ik had een lief en met een lief kruip je toch zo snel mogelijk tussen de lakens?

Just close your eyes and think of England.

Ik was onbeschermd, naakt en hulpeloos. Ik wist niet of ik mijn vriendinnetje kon vertrouwen. Mijn lichaam vertelde mij wat mijn hoofd probeerde te negeren. Mijn lichaam schoot in een kramp, klaar om te vluchten.
 Bon, was dit die fameuze seks waar Jan en alleman het over heeft? Bedankt voor het aanbod, maar ik sta er niet om te springen om mijn proefabonnement te upgraden naar een premiumversie.
Ik was opgelucht toen de kalverliefde wegebde en zou jarenlang niet aan seks denken.

Niet gefrustreerd

Seks is overal. Iedereen praat over seks, iedereen heeft seks en iedereen lijkt vooral alleen maar meer seks te willen. 
Seks bestaat voor mij niet. Of alleszins toch niet voor een groot deel van mijn leven. 

Tijdens de eerste jaren van mijn persoonlijke roaring twenties had ik al genoeg aan mijn hoofd zonder dat ik me ook nog eens druk moest maken om seks. 

Ik was er niet mee bezig. Ik wist dat het bestond, maar het speelde absoluut geen rol in mijn leven. Mijn lichaam gaf me ook geen duidelijke signalen dat het op tijd en stond nood had aan een fikse vrijpartij. Ik was niet gefrustreerd omdat ik al lange tijd geen seks had gehad. Het was wat het was en ik vond het best. 

Ik kan gemakkelijk met vrouwen praten en ga zelfs met ze op date met vrouwen die ik leuk vind omdat ze een fonkel in hun ogen hebben of boeiend kunnen vertellen. Het enige wat ik niet kan, is me door hen laten opgeilen en koortsachtig wachten op de eerste beste kans om elkaar de kleren van het lijf te scheuren. 

Ik ervaar geen lust, geen begeerte, geen haast dierlijke geilheid die me de meest uitzinnige dingen zou laten doen. 

Toch miste ik iets. Ik verlangde af en toe zo hard naar een maatje om alles mee te delen. Ik wou op zondag gaan wandelen in het bos en elkaar uitdagen wie het hoogste zou durven te klimmen. Ik wou met iemand de slappe lach krijgen tijdens het eten, zodat ik me zou verslikken in de noedels. Ik wou samen een supermarkt op stelten zetten omdat we met de winkelkar Francorchampsgewijs door de gangen zouden sjezen.

Ik kreeg zelfs weke knieën bij de gedachte om lepeltjesgewijs in slaap te vallen wanneer de regen tegen de ramen zou kletteren. Seks zei me nog altijd niet maar ik fantaseerde over doodgewone intimiteit. Ik wou gewoon veilig en gekoesterd zijn.

Andere opties

Een paar jaar geleden zat ik diep in de put. Ik sleepte mezelf naar een psycholoog om mijn innerlijke huishouden onder de loep te nemen. Hij vroeg me naar mijn liefdes- en seksleven, ik antwoordde dat beiden zo goed als onbestaand waren en dat ik er geen problemen mee had. 
Ik had immers met mezelf al genoeg aan mijn hoofd, ik zat niet te wachten op nog een extra verantwoordelijkheid. Ik vertelde hem over de weinige ervaringen die ik had, hoe ik me toen zo hulpeloos had gevoeld. Hoe ik mijn eerste lief van haar noch pluim kende en me daardoor niet veilig had gevoeld bij haar.

“Zou het dan niet kunnen dat je pas seksuele aantrekkingskracht voelt wanneer je je echt met iemand verbonden voelt? Dat je eerst een band moet bouwen, haar moet vertrouwen en mentale intimiteit met haar hebben opgebouwd vooraleer je kunt werken aan een fysieke relatie?”

Ik ben gewoon demiseksueel. Iemand die enkel een seksuele drift ervaart als ze een sterke emotionele band met de ander heeft

Een nieuwe wereld ging voor me open. Ik maar denken dat de enige ‘juiste’ seks degene was die mij was opgedrongen door een oversekste beeldcultuur. Er bestonden nog andere opties: ik was niet abnormaal, ik was gewoon demiseksueel. Iemand die enkel een seksuele drift ervaart als ze een sterke emotionele band met de ander heeft.

Nu dat probleem van de baan was, kon ik terugkeren naar mijn rustig en kuis leven en wachten tot ik iemand tegen het lijf zou lopen die mij genoeg tijd zou geven tot ik er klaar voor was. 

In mijn hoofd klonk het simpeler en aannemelijker dan het in werkelijkheid was. 

Jackpot gewonnen

Tot ik mijn huidig lief ontmoette. Onze relatie geeft me meer dan ik ooit had durven dromen. We maken een avontuur van boodschappen doen. We dwalen door de bossen en hinkelen over beekjes. We maken er een sport van om elkaar zo hard aan het lachen te maken dat de cola uit onze neusgaten sproeit. 

Ik heb mij nooit veiliger gevoeld dan wanneer ik naast haar in slaap val en ’s ochtends met puppy-oogjes bedel om nog vijf minuutjes langer knuffelen. Ik heb de jackpot van intimiteit gewonnen. 

En nu de hamvraag: is mijn eis om intimiteit vervuld? Gebeurt er ook nog wat tussen de lakens of spelen we enkel gezellig kokenetenke? 
Er gebeurt genoeg, ook zonder eerst onder de lakens te duiken. En ik vind het meer dan plezant. Ik weet nog steeds niet of seks in het algemeen mij überhaupt wat lijkt, aar als het met mijn fenomenaal lief is, dan doe ik niks liever.