Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
La Cage Aux Folles: Een pleidooi om te zijn wie je bent
Het is al 35 jaar geleden dat de legendarische musicalkomedie ‘La Cage Aux Folles’ naar het gelijknamige toneelstuk van Jean Poiret in New York in première ging. Nu is de Broadwayklassieker over dragqueen Zaza en haar beruchte Cagelles eindelijk voor het eerst bij ons te zien met Stany Crets in de regisseursstoel en showbizzveteraan Koen Crucke in een subliem neergezette hoofdrol. ZIZO nam een kijkje achter de schermen.
Zoals menig musicalliefhebber weet, vertelt ‘La Cage Aux Folles’ het verhaal van homokoppel Georges en Albin dat een exuberant leven leidt in het Zuid-Franse Saint-Tropez. Het paar runt er sinds jaar en dag een van de meest befaamde nachtclubs van de Côte d’Azur en Albin steelt er bovendien iedere avond zelf de show met zijn weergaloze acts als dragqueen Zaza.
Wanneer Georges’ zoon uit een vorige relatie thuiskomt met het nieuws dat hij wil trouwen met de dochter van een conservatieve en homohatende politicus, wordt het leven van het excentrieke duo plotseling grondig overhoop gehaald. Uit angst voor afkeurende reacties en een vroegtijdig einde van zijn huwelijksgeluk smeekt de jongeman zijn ouders om niet alleen hun professionele bezigheden maar ook hun geaardheid te verbergen tijdens het bezoek van zijn toekomstige schoonfamilie. Maar dat laat diva Zaza zich niet zomaar bevelen…
Koen Crucke in de rol van zijn leven
Hoewel de musical de afgelopen decennia reeds in alle hoeken van de wereld op de planken stond en zelfs herhaaldelijk op het witte doek verscheen (denk onder andere aan ‘The Birdcage’ met Robin Williams en Nathan Lane, red.), begon het idee voor een Vlaamse vertolking pas recent vorm aan te nemen. Voor de regie klopte men aan bij Stany Crets.
“Om eerlijk te zijn had ik voor deze productie nog nooit een uitvoering van het stuk gezien”, bekent hij. “Ik wil graag alles doen, dus toen de producer met het idee afkwam, heb ik meteen ‘ja’ gezegd maar de liefde voor het stuk is eigenlijk vooral later gegroeid. Ik wist natuurlijk wel in grote lijnen waar het verhaal over gaat. Dat was al genoeg om mij over de streep te trekken, mits ik ook wel de juiste hoofdrolspeler zou vinden. Koen Crucke is daarbij voor mij de uitgelezen speler.”
Er zijn veel aspecten van het verhaal van ‘La Cage Aux Folles’ die dicht bij mij als persoon liggen - Koen Crucke
Daarmee slaat Crets de nagel op de kop. Koen Crucke is al ongeveer van zolang hij zich kan herinneren fan van het stuk, hij woonde er meermaals opvoeringen in het buitenland van bij en heeft ook elke filmadaptatie gezien. Het is dus zacht uitgedrukt om te zeggen dat ‘La Cage Aux Folles’ hem na aan het hart ligt. “Ik droom er al lang van om de rol van Zaza eens te spelen”, zegt Crucke dan ook weinig verrassend.
“Ik ken de dragwereld goed en de homowereld natuurlijk ook. Er zijn veel aspecten van het verhaal van ‘La Cage Aux Folles’ die dicht bij mij als persoon liggen. Het is zo mooi geschreven en het vertelt echt het leven zoals het is. Ik zit er al lang op te wachten om het stuk zelf eens te mogen brengen.” Uiteindelijk werd zijn geduld sterk op de proef gesteld. Crucke, die intussen de gezegende leeftijd van 67 heeft bereikt, vervolgt: “Op den duur dacht ik: ‘Ach ja, het zal er nooit van komen, zeker? Ik zal er al te oud voor geworden zijn.’ Maar ineens kreeg ik een jaar geleden dan toch een telefoontje van Stany Crets en dacht ik: ‘Halleluja!’ Je ziet het: nooit wanhopen. Dat is een beetje de magie van het theater.”
Wie mooi wil zijn moet lijden... en tijd hebben
Stany Crets zou zich zijn keuze voor Koen Crucke op geen enkel moment moeten berouwen. Vastberaden om de rol van Albin/Zaza alle eer aan te doen deed de acteur er het afgelopen jaar alles aan om het personage langzaam maar zeker helemaal van zichzelf te maken. Hij reisde er zelfs speciaal voor naar Barcelona om de musical voor een zoveelste maal te bekijken.
Ondanks zijn grote voorkennis en uitgebreide studeerwerk, moet Crucke toegeven dat hij de rol alsnog heeft onderschat. “Ik wist al wel op voorhand dat de rol van Zaza zwaar was maar als je haar dan zelf speelt, weet je pas echt wat het fysiek allemaal van je vraagt. Ik ben natuurlijk ook geen 25 meer, hoewel ik denk dat geen enkele acteur die ooit Zaza speelde zal zeggen dat het een lichte rol is.”
Ik heb al heel wat rollen gespeeld, maar zo’n transformatie heb ik nog niet meegemaakt - Koen Crucke
De metamorfose die Koen Crucke moet ondergaan om in de huid van Albin/Zaza te kruipen is bovendien niet gering. “Ik heb al heel wat rollen gespeeld, maar zo’n transformatie heb ik nog niet meegemaakt”, vertelt hij ons. Voor elke voorstelling wordt hij ongeveer een uur en twintig minuten onder handen genomen door een make-upartiest en tussen de scènes door staat achter de coulissen een team voor hem klaar dat hem in een mum van tijd moet helpen om de ene weelderige outfit in te ruilen voor de volgende.
“Om naar mijn kostuum te gaan van het nummer ‘Ik ben wie ik ben’, wat meteen ook het hoogtepunt is van het eerste deel, heb ik amper tijd en is het echt alle hens aan dek achter de schermen. Kapster, kleedster, zelfs een van de acteurs: iedereen is dan druk in de weer om mij op tijd klaar te maken want Zaza moet er altijd piekfijn uitzien.”
Les Cagelles
Om het totaalplaatje helemaal te doen kloppen kan Crucke tijdens zijn liederen rekenen op een indrukwekkend ensemble van acht rijkelijk uitgedoste en bepluimde Cagelles die de sfeer van het Zuid-Franse nachtleven mee tot leven brengen. Ook deze acteurs werden zorgvuldig klaargestoomd om de dansacts zo authentiek mogelijk te houden.
“Tijdens de voorbereidingen konden we rekenen op heel wat deskundigen die ons de kneepjes van het vak leerden kennen”, verklapt Bart Aerts die de rol van Cagelle Phaedra voor zijn rekening neemt. “Zo kregen we make-uplessen van een professionele dragqueen die ons toonde hoe we die typische look moesten creëren. De eerste keer dat je jezelf met zo’n grote ogen en volle lippen ziet, is best wel bevreemdend maar het went snel. Toch blijft het voor iedere voorstelling weer een hele klus want je moet niet alleen wat oogschaduw, valse wimpers en lippenstift aanbrengen. Ook je eigen wenkbrauwen en mannelijke gezichtscontouren moeten volledig gecamoufleerd worden. Intussen begin ik er al wat vlotter in te worden, maar minder dan twee uur heb ik er toch nog nooit over gedaan.”
Ik zou tevreden zijn als we het publiek erover kunnen doen twijfelen of het ensemble ook vrouwen telt - Bart Aerts
Wat betreft het showgirlgehalte van les Cagelles werd er eveneens niets aan het toeval overgelaten. Zo staat de backstage vol met goedgevulde kledingrekken zodat elke dans steeds in een ander flamboyant kostuum gebracht kan worden. Bovendien kregen de acteurs ook paaldanslessen en lieten enkele professionals hen zien hoe ze hun lichaam zo vrouwelijk en sexy mogelijk kunnen gebruiken.
“Je zit constant af te kijken hoe vrouwen hun lichaam bewegen en probeert daar dan zo veel mogelijk van te kopiëren”, zegt Aerts. “Dat alles zonder er ook weer over te gaan. Het mag allemaal wel een beetje grotesk zijn, maar het mag nooit belachelijk worden. Ik zou tevreden zijn als we het publiek erover kunnen doen twijfelen of het ensemble ook vrouwen telt.” Alleen het dansen op hoge hakken blijft zelfs voor de jonge acteurs fysiek een hele opgave. “Dat stemt tot veel bewondering voor mensen die echt dragqueen zijn en in hun acts fysiek nog veel verder gaan dan wij”, klinkt het in de kleedkamer.
Komedie met een activistisch kantje
Wie naar ‘La Cage Aux Folles’ gaat kijken, kan zich verwachten aan een avond vol glitter, glamour, humor en plezier. Maar er is meer dan dat. “Het verhaal is ook een aanklacht tegen homofobie”, stelt Koen Crucke. “Toen het stuk zo’n vijftig jaar geleden geschreven werd, was het revolutionair om een homokoppel op te voeren in de hoofdrol. Het Frankrijk van toen dat zogezegd zo vrij was, was in realiteit nog zeer conservatief. Veel collega-acteurs wilden het stuk niet zien en weigerden naar het theater te gaan. Het is een gevecht geweest alvorens het stuk zelf aanvaard begon te worden.”
Vandaag is er al heel wat veranderd, maar niettemin blijft ‘La Cage Aux Folles’ brandend actueel weet ook Stany Crets. “Doe de krant open en je ziet hoe het probleem zich nog altijd stelt,” merkt hij geagiteerd op. “Sommige mensen kunnen het maar niet begrijpen of worden er zelfs ronduit kwaad van dat mensen een andere liefde ervaren dan zij. Mensen nemen ook geen blad meer voor de mond en reageren op sociale media in gruwelijke termen op hun medemens. Dan merk je dat dat ogenschijnlijk vaudevillestuk ook vandaag nog een grote waarde heeft.”
Ik denk dat kunst en entertainment in sommige gevallen wel kunnen dienen als een koevoet om sommige debatten open te trekken - Stany Crets
Ook voor de cast zijn homohaat en onverdraagzaamheid helaas geen onbekende. Op de dag van ons interview kreeg een van de ensembleacteurs te maken met gay bashing op zijn weg naar het theater. Of stukken als ‘La Cage Aux Folles’ mee een remedie kunnen vormen tegen intolerantie betwijfelt Crets. “Maar ik denk dat kunst en entertainment in sommige gevallen wel kunnen dienen als een koevoet om sommige debatten open te trekken. Het is tenslotte een vakgebied waar de grenzen al sneller wegvallen.”
Het publiek kan de musical en zijn boodschap alleszins goed smaken. “Tijdens de voorstelling merken we dat er op een bepaald moment veel liefde en warmte komt vanuit de zaal naar het podium,” vertelt de regisseur. “Dat is wat je kunt bereiken: dat mensen met een goed gevoel naar huis gaan en dat ze met een open geest naar het verhaal hebben gekeken. ‘La Cage Aux Folles’ is dan ook een viering van wat moet kunnen in onze maatschappij.”
‘La Cage Aux Folles’ speelt nog tot en met 3 november in Theater Elckerlyc (Antwerpen). Tickets en info.
Eigen verslaggeving