Was het winnen van de verkiezing dan ook je persoonlijke hoogtepunt van 2019? 
Mathias De Roover: “Zeker en vast. Ik dacht nochtans dat zo’n wedstrijd niets voor mij zou zijn. Ik zat ook helemaal niet in de LGBT+-community. Ik voetbalde, had een vaste relatie van meer dan drie jaar, een hechte vriendengroep en ik ging nooit naar holebifeestjes. 

Ik had ook veel vooroordelen. Als ik beelden zag van de pride, dacht ik: is dit wel echt nodig? Op een avond vertelde ik m’n voetbalvrienden dat ik aangesproken was om deel te nemen aan Mister Gay Belgium. En ik voegde er snel aan toe dat dat niets voor mij was. ‘Waarom niet? Je kan zo een verschil maken voor andere jongens in de sportwereld die zichzelf niet durven of kunnen zijn’, spoorden ze me aan. Dat heeft uiteindelijk de doorslag gegeven.” 

Jouw outing binnen je voetbalploeg is heel vlot verlopen. 
“Er zijn veel jongens die willen stoppen met voetbal of in de kast blijven zitten omdat ze homo zijn. Ik wou met een positief verhaal tonen dat je outing ook vlot kan verlopen. Pas op, het heeft even geduurd vooraleer ik vrede had genomen met m’n seksuele geaardheid. Maar toen dat moment er was, dacht ik: ‘Dit is wie ik ben. Ik hou van voetbal, maar ook van jongens.’ 

Als ik op het veld ooit grove opmerkingen zou krijgen, dan hebben we met de ploeg afgesproken om gewoon van het veld te stappen

Het nieuws effectief vertellen tegen m’n voetbalvrienden was minder evident. Ik wou het de eerste match van het seizoen meedelen, maar uiteindelijk durfde ik niet. Toen ik thuiskwam dacht ik: ja, het gaat nooit het juiste moment zijn. De volgende match heb ik het dan gezegd in de kleedkamer: ‘Ja gasten, sommigen onder jullie weten het al, maar ik val dus effectief op jongens.’ Gelukkig waren de reacties heel positief. Ook nu ik met m’n seksuele geaardheid in de media ben gekomen, heb ik nog steeds geen enkele grove opmerking gehoord. Ook niet van supporters of tegenspelers. Als dat ooit zou gebeuren hebben we met de ploeg besloten om dan gewoon van het veld te stappen. Dat is volgens mij het sterkste signaal dat je kan geven.” 

Als Mister Gay Belgium zette je je de voorbije maanden in om de zichtbaarheid van holebi’s in de sportwereld te vergroten. Wat heb je intussen gerealiseerd? 
“Tijdens de Antwerp Pride Games hebben we campagne ‘Pass The Message’ gelanceerd, een verwijzing naar de bal naar elkaar passen in het voetbal. Ik ontwierp daarvoor een schild met regenboogkleuren en het intersekse-logo om te tonen dat voetbal een inclusieve sport is. 

Daarnaast zat ik ook samen met de Belgische voetbalbond om een handleiding te maken rond discriminerende spreekwoorden. Die is vorige maand voorgesteld en kan door clubs gebruikt worden als leidraad bij racisme of discriminatie op alle vlakken. Er staan getuigenissen in, richtlijnen, stappenplannen voor stewards, trainers, enzovoort. Daar ben ik heel trots op. Al is het natuurlijk wel nog afwachten wat de voetbalclubs er nu effectief mee gaan doen. Verdere acties zijn sowieso nog nodig.” 

Ik krijg af en toe berichten via sociale media waarin voetballers vragen hoe ik alles heb aangepakt

Zijn er veel holebi-sporters die hun struggles nu met jou delen?
“Ik krijg af en toe berichten via sociale media waarin voetballers vragen hoe ik alles heb aangepakt. Ik geef vooral ook de raad om hun outing op hun eigen manier en tempo te doen. Maar intussen heb ik verhalen gehoord van verschillende sporters die het verteld hebben in hun ploeg. Onlangs zei een jongen waartegen ik vroeger nog gevoetbald had dat hij ook zo’n gevoelens had en dat hij niet goed wist wat hij ermee moest doen. Ik heb het gevoel dat ik echt iets kan betekenen voor sommige mensen. Da’s super, want daarom wou ik deelnemen aan de verkiezing.” 

Je besteedde in je campagne ook veel aandacht aan diversiteit op de werkvloer. Hoe doet je eigen werkgever het op dat vlak?
“Ik ben consultant bij PwC. Wij geven financieel advies en controleren de cijfers van grote bedrijven, een heel andere wereld dan die van Mister Gay Belgium dus. Op wereldwijd vlak scoort het bedrijf heel goed op het vlak van diversiteit. Zo wordt er elk jaar een congres georganiseerd rond dat thema. Maar de Belgische tak hinkt een beetje achterop. 

In Nederland vaart PwC bijvoorbeeld mee met een boot op de Pride in Amsterdam. Werknemers dragen daar hun badge rond een lintje met regenboogkleuren in plaats van een gewoon zwart lintje zoals in België. Er is een volledig team dat continu met diversiteit bezig is. Bij ons staan we op dat vlak veel minder ver. Er is nog werk aan de winkel en ik doe m’n uiterste best om mee aan de kar te trekken. Maar dat neemt niet weg dat m’n collega’s me wel altijd gesteund hebben tijdens de verkiezing van Mister Gay Belgium.” 

Welke eigenschappen moet een goede Mister Gay Belgium zeker hebben?
“Je moet heel mondig zijn en durven zeggen waar het op staat. Zeker als je gaat samenzitten met organisaties als de voetbalbond of ministers van Gelijke Kansen. Je moet ook wel stressbestendig zijn. Uiteindelijk vertegenwoordig je een hele community en dat brengt wat druk met zich mee. Ik wou dat echt zo goed mogelijk doen.” 

Voel je je een vertegenwoordiger van de hele LGBT+-gemeenschap?
“Niet helemaal. Ik vind het moeilijk om me uit te spreken over transgender personen en lesbiennes bijvoorbeeld. Ik kan ook niet spreken over trans jongens in de sport omdat zij nog met andere problemen geconfronteerd worden dan homo’s. Maar gelukkig omringen we ons goed en werken we met veel organisaties samen. Zo kunnen we elkaar versterken en samen meer realiseren.” 

Welk verhaal heeft je het afgelopen jaar het meest geraakt?
“Eén van m’n beste vrienden was naar de finale van Mister Gay Belgium komen kijken. Z’n broer kwam hem nadien ophalen en vertelde hem toen dat hij op jongens viel. Dat vond ik zo mooi. Tijdens mijn deelname aan Mister Gay Europe heb ik dan weer schrijnende verhalen gehoord. In Bulgarije kunnen holebi’s bijvoorbeeld met moeite in het openbaar hun affectie tonen. Da’s hard om te horen.”

Had je het voorbije jaar ook mindere momenten?
“Natuurlijk. De combinatie tussen Mister Gay Belgium, het werk en voetballen was soms behoorlijk pittig. Af en toe waren er momenten waarop ik dacht: nu wil ik gewoon even in de zetel crashen. Alhoewel ik eigenlijk moeilijk stil kan zitten. M’n mama zegt soms: ‘Matthias, zou je niet een keer een avond niets doen in plaats van te fitnessen of te minivoetballen.’ Maar ik wil nu eenmaal graag zoveel mogelijk uit m’n leven halen.” 

Hoe kom je dan wel tot rust?
“Ik zit heel vaak in de auto en meestal bel ik dan omdat ik die tijd zo functioneel mogelijk wil invullen. Als ik echt nood heb aan rust, zet ik m’n gsm op vliegtuigstand en luister ik naar ontspannende jazzmuziek. Ook voetballen is pure ontspanning voor me. Het maakt m’n hoofd leeg.” 

Op dit moment sta ik sterk in m’n schoenen, maar dat was vroeger anders. Ik was heel erg op zoek naar mezelf

Wanneer was je voor het laatst intens gelukkig?
“Ik ben eigenlijk nu heel gelukkig. Ik heb een superjaar achter de rug. Ik ben blij met wie ik ben en hoe ik in het leven sta. Mister Gay Belgium heeft m’n leven nog meer een doel gegeven. In drie jaar tijd is er sowieso veel veranderd. 

Op dit moment sta ik sterk in m’n schoenen, maar dat was vroeger anders. Ik was heel erg op zoek naar mezelf. Drie jaar geleden is m’n vader ook heel plots overleden en dat zorgde voor heel wat moeilijke momenten. Daarna besefte ik dat ik m’n leven moet leiden zoals ik het wil. Alles uit elke dag halen, want voor je het weet is het allemaal voorbij. Dat klinkt misschien cynisch, maar het is wel zo.” 

Wat zijn je doelen voor 2020?
“Eerst en vooral wil ik graag Mister Gay World winnen. (lacht) Bij Mister Gay Europe ben ik tweede geëindigd en dat was toch een ontgoocheling. Nu ga ik volop voor de winst. Als je die titel mee naar huis neemt, krijg je namelijk budget om je nationale campagne internationaal verder uit te werken. Dat zou echt een droom zijn. 

Homo’s in sport is een universeel thema en ik wil onze impact graag versterken. Zo’n prijs is veel belangrijker dan een auto, geld of een kroontje met diamantjes. Dat zou me ook niet staan trouwens. (lacht) Voor de rest wil ik ook onze inspanningen in België verderzetten. In 2020 doen we met de voetbalbond sowieso nog een nationale campagne. Hiermee hopen we een nog groter bereik te halen en nog meer voetbalclubs te sensibiliseren.”