Het leeuwendeel van de resultaten focust op de capaciteiten van LGBTQI+-ouders om kinderen op te voeden. Je ontvangt links naar wetenschappelijke artikelen die aantonen dat kinderen niet minder gelukkig zijn, geen psychosociale problemen ontwikkelen, niet per se ook LGBTQI+ zijn, enzovoorts. Kortom: de resultaten zijn voor een kind niet nuttig. Andere websites gaan over LGBTQI+ en hun kinderwens of pagina’s over Mijn kind is homo, wat nu? Maar niet wat het hebben van LGBTQI+-ouders nu eigenlijk betekent voor het kind zelf.

Deel van de gemeenschap?

Wat als je niet in het acroniem staat waarin je opgegroeid bent? Ben je als kind van LGBTQI+-ouders deel van de LGBTQI+-gemeenschap? Deze kinderen moeten toch ook keer op keer een coming out doen. Verdienen zij dan geen plaats in het acroniem? Zo lang het kind een kind is, hoort het bij de LGBTQI+-gemeenschap. Vanaf dat het volwassen is en hetero, voelt het zich vaak minder welkom of niet op hun, zijn of haar plaats. Hoog tijd dus om meer initiatieven te ontwikkelen voor deze kinderen, zodat ze zich thuis kunnen en blijven voelen in de LGBTQI+-gemeenschap.

ZIZO sprak met Lara Vercauteren. Voelt zij zich als dochter in een gezin met twee mama's aanvaard in de LGBTQI+-gemeenschap?

Lara: “Ik groeide op met twee moeders, zelf identificeer ik me als hetero. Toen ik met mijn mama’s naar Pride parades ging als kind, kreeg ik een aai over mijn hoofd, en voelde ik dat ik daar thuishoorde. Nu heb ik dat wat minder als ik ga met vrienden.”

ZIZO: Hoe komt het dat je dat gevoel nu minder hebt?

Lara: “Misschien voel ik me nu minder op mijn plaats daar. Ik ben niet lesbisch maar voel me wel queer. En gewoon een ally ben ik niet. Ik voel me meer dan dat.” 

“Als ik met enkel hetero’s ben voel ik me niet prettig, ik hoor daar niet thuis en dat vind ik fijn. Hun denkwijze is nog steeds erg nauw.”

Voel je jezelf dan niet hetero?

Lara: “Ik val op mannen. In dat opzicht ben ik hetero. Voor al de rest totaal niet. Ik ben veel bewuster van mijn eigen seksualiteit dan de doorsnee hetero. Ik heb ook meer een open mind. Als ik met enkel hetero’s ben voel ik me niet prettig, ik hoor daar niet thuis en dat vind ik fijn. Hun denkwijze is nog steeds erg nauw.”

Heb je veel discussies met jouw vrienden?

Lara: “Ja amai. Ik schiet nogal snel in de verdediging omdat ik die privilege positie die velen zichzelf aanmeten niet kan uitstaan. Als ik iets anti-LGBTQI+ hoor, zal ik er onmiddellijk tegenin gaan. Maar het is subtieler dan dat. In mijn buurt durven ze natuurlijk niet veel te zeggen (lacht). Als ik bijvoorbeeld zeg dat ik drag geweldig vind dan zie je toch wel wenkbrauwen fronsen.”

Keuren ze drag af?

Lara: “Het is meer dat ze dat aspect totaal niet snappen. Het is voor hen te uitbundig en daarover discussiëren we vaak. LGBTQI+ zijn is geen probleem meer zeggen ze, en het is waar dat het nu veel beter is, maar er is nog altijd een grens aan wat ze oké vinden. Je mag homo zijn maar  niet te opvallend. Het is alsof LGBTQI+ uit de kast mogen komen, maar wel met heteronorm kleren aan.”

Je hoort mensen vaak zeggen dat kinderen van LGBTQI+-ouders zelf LGBTQI+ “worden”. 

Lara: “Neen dat is onzin, ik denk gewoon eerder vaker uit de kast. Omdat het geen issue is. Onze ouders zijn veel vrijer en alles is bespreekbaar. Uit de kast komen is dan niet zo eng dus waarom zou je er dan in blijven zitten? Mensen die opgroeien met een vader en moeder, zien dat vaker als de norm, ze hebben vaak geen voorbeeld dat je ook een relatie kunt hebben met iemand van hetzelfde geslacht. Kinderen die zijn opgegroeid met homoseksuele ouders, hebben dat wel.” 

“[…] Het belangrijkste is eigenlijk dat we niet vergeten
worden. We zijn misschien niet zelf LGBTQI+ maar voelen ons wel degelijk deel van de gemeenschap.”

Ben je blij dat je LGBTQI+-ouders hebt?

Lara: “Enorm blij. Niet alleen omdat mijn ouders gewoon echt geweldige mensen zijn, maar het voordeel van LGBTQI+-ouders is dat alles bespreekbaar is. Ik groeide op in een heel open omgeving. Ik merk dat ik hierdoor ook een heel diverse vriendengroep heb en dat vind ik best prettig.”

 “[…] het is echt wel bijzonder om op te groeien met zoveel liefde en in zo een kleurrijke gemeenschap.”

Wat zou je willen dat de LGBTQI+-gemeenschap voor “de kinderen” doet?

Lara: “Een platform met informatie zou handig zijn, misschien bijeenkomsten en support groepen. Het belangrijkste is eigenlijk dat we niet vergeten worden. We zijn misschien niet zelf LGBTQI+ maar voelen ons wel degelijk deel van de gemeenschap.”

Heb je tips voor kinderen van LGBTQI+-ouders die je wilt delen?

Lara: “Ga nooit in de kast over jouw thuissituatie. Wees trots op waar je vandaan komt want het is echt wel bijzonder om op te groeien met zoveel liefde en in zo een kleurrijke gemeenschap.”

Als laatste heb je ook tips voor LGBTQI+-ouders zelf?

Lara: “Blijf gaan voor wie je bent. Het is als kind erg krachtig om op te groeien met twee sterke vrouwen die weten wie ze zijn en vechten om zichzelf te mogen zijn. Ik keek en kijk echt op naar mijn mama’s, ze waren voor mij een groot voorbeeld.”