ZIZO: Je omschrijft je boek als een “spannende misdaadroman over onverwachte banden tussen mensen waarin niemand zijn verleden ontloopt”. Na het lezen van het boek besef je dat elk woord in deze zin een betekenis heeft.

Yves Peirsman: "Het was mijn doelstelling om af te wijken van het klassieke thrillerpatroon, waarbij iemand vermoord is en we op zoek gaan naar de dader. Ik heb dit op zijn kop gezet: in Oude wonden kennen we de dader al snel, maar we weten niet zeker wat hij van plan is, of wie eventueel het slachtoffer zal zijn.  Dat is niet het enige verschil met de klassieke thriller: in mijn boek spat het bloed niet in ’t rond en vallen er geen talloze doden.  Ik zoek een evenwicht met het persoonlijke verhaal van de hoofdpersoon, en laat die twee verhaallijnen doorheen het boek door elkaar lopen."

yvespeirsman_auteursfoto_2021.jpg

Copyright: Sophie Leys

ZIZO: In 2020 kreeg je de “Fintro Prijs Spannend Boek” voor De Burgemeester, je eerste boek.

"Ik werkte al enkele jaren aan De Burgemeester en toen de Fintro wedstrijd uitgeschreven werd greep ik dit aan als een deadline voor mijn manuscript. Toen ik de prijs won kwam alles in een stroomversnelling. Uitgeverij Houtekiet publiceerde het boek en dat was meteen mijn definitieve lancering als schrijver. Amper één jaar later verscheen dan Oude Wonden."

De echte burgemeester van Antwerpen diende wel degelijk als inspiratie

ZIZO: Het hoofdpersonage in je eerste boek is de burgemeester van de grootste stad van Vlaanderen. Elke overeenkomst met bepaalde personen berust op loutere toevalligheid, of toch niet?

"Neen, de echte burgemeester van Antwerpen diende wel degelijk als inspiratie. Als je naar het Belgische politieke nieuws kijkt merk je de polarisatie die vandaag de dag er is -en tegenwoordig meer en meer-  en daar wou ik iets over schrijven. En zo hebben we in ons land wel enkele politici waarover erg gepolariseerde meningen bestaan. Er zijn dus wel degelijk overeenkomsten…"

Professioneel ben ik actief op het kruispunt van taal en technologie.

"Qua concept is De Burgemeester vergelijkbaar met Oude Wonden: een misdaadroman waarin de opbouw van de spanning centraal staat. En in beide boeken is het hoofdpersonage atypisch: het is niet de norse, aan de drank verslaafde politie-inspecteur, maar het zijn doordeweekse mensen met soms een minder frequente job die vaak ongewild en bij toeval bij een misdaad betrokken raken en die willen oplossen."

ZIZO: Je bent ook professioneel met taal bezig: je omschrijft jezelf als een taaltechnoloog en je hebt een PhD en een MSc in het domein van natural language processing…

"Professioneel ben ik actief op het kruispunt van taal en technologie. Ik heb een bedrijf waarmee we software ontwikkelen om teksten te bewerken: van automatisch vertalen tot het classificeren van grote volumes tekst volgens onderwerp.  Op basis daarvan kunnen media bij voorbeeld meer gepersonaliseerde artikels naar hun lezers sturen, aansluitend bij hun interesse.  Een andere mogelijke toepassing is software voor bedrijven die heel veel mails met vragen binnenkrijgen. Op basis van de inhoud van een mail kan bepaald worden naar welke afdeling of respondent het bericht moet doorgestuurd worden."

Schrijvers zullen dus nog niet zo snel werkloos worden.

ZIZO: Ik las ook dat je “met evenveel angst als fascinatie uitkijkt naar de dag dat de computer de taal van de fictieschrijver kan overnemen”.  Zijn schrijvers dan een tot uitsterven gedoemd ras?

"Dat is moeilijk te voorspellen, maar in ieder geval evolueert de taaltechnologie erg snel. Voor kortere teksten is het nu al vaak moeilijk om te onderscheiden of de auteur een mens of een computer is. Wat de software (gelukkig) nog niet aankan is het schrijven van lange teksten en een ganse verhaallijn correct houden: de spanning opbouwen, weten wat een bepaald personage op pagina 50 gezegd heeft of dat hij op pagina 100 overleden is. Dat is nog te hoog gegrepen. Schrijvers zullen dus nog niet zo snel werkloos worden."