Sinds ze de deur van werknemer in loondienst achter zich dichttrok en als zelfstandige aan de slag ging, zit Magali op een professionele roze wolk. Op korte tijd katapulteerde ze haar naam naar de top van de Belgische copywriting, schreef ze met ondernemer Ruth Janssens het boek 'Struikelen in stijl' en lanceerde ze haar techpodcast Techmag op YouTube.

Zo feilloos verliep haar parcours niet altijd. Magali heeft een ASS, maar als je haar ontmoet, merk je daar niets van. Aan de telefoon vertelt ze honderduit en excuseert ze zich meermaals omdat ze van de hak op de tak springt in haar uitleg (“dit wordt echt een hel voor jou om uit te typen”). “Maar soms doe ik dan iets geks, zoals een tweede portie bij een buffet halen als de rest nog aan de eerste bezig is, en beseffen mensen niet dat dat aan mijn autisme ligt”, vertelt ze aan ZIZO. “Dan denken ze dat ik onbeleefd ben.”

Lange tijd zorgde haar ASS ervoor dat ze haar potentieel onderbenut liet. In haar TEDx Talk vertelt ze hoe ze op de ene na de andere job haar ontslag kreeg en meermaals te horen kreeg dat copywriten niets voor haar was. De burn-out die volgde was onvermijdelijk. “Mijn laatste job maakte mij doodongelukkig. Ik was administratief en communicatief medewerker, maar ik zette meer koffie dan dat ik marketingtaken uitvoerde”, zegt ze. “Nadien besloot ik helemaal voor mezelf te gaan.”

Je hebt jezelf als merk neergezet, gebouwd rond je persoonlijkheid.
Magali De Reu: “Klopt. Ik besefte dat mijn eigenschappen niet per se iets negatiefs hoefden te betekenen. Ik ben een flapuit, maar daardoor ben ik recht voor de raap en eerlijk. Ik sta op principes, maar daardoor ben ik betrouwbaar. Ik denk zwart-wit, maar daardoor ga ik wel 100 procent voor iets als ik erin geloof. Ik ben snel overprikkeld door alle details rondom mij, maar ik merk al die details wel op en lever er snel kwalitatief werk door. Mijn klanten appreciëren die eigenschappen juist, want what you see is what you get.”

Je bent ook perfectionistisch en gedreven, maar hoe houd je de balans tussen enerzijds dat perfectionisme en anderzijds je grenzen bewaken?
“Je grenzen leer je pas kennen als je erover gaat. Toen ik als zelfstandige begon, kreeg ik bevestiging van mijn klanten. Mensen zeiden zelfs letterlijk dat mijn werk hen en hun bedrijf gelukkig maakte. Die bevestiging had ik nooit eerder gekregen, als student niet en ook niet in de bedrijven waar ik voordien werkte. Ik ging daarom vaak over mijn grenzen.

Later besefte ik dat het feit dat ik mijn werk graag doe niet hoeft te betekenen dat het niet te veel kan worden. Als ik mijn grenzen niet stel, dan doen mijn klanten of de mensen waarmee ik samenwerk dat voor mij. Daarom ben ik gestopt met ’s avonds laat en elk weekend te werken. Mijn omzet is zelfs gestegen sinds ik dat doe. Door strikt binnen vaste uren te werken, ben ik veel productiever.”

In Brussel heb ik mezelf beter leren kennen, maar ben ik tegelijk ook vervreemd geraakt van mezelf

Zijn er momenten dat je overprikkeld bent?
“Oh, ja, dagelijks. Tweeënhalf jaar geleden ben ik naar Brussel verhuisd, wat voor een lesbische vrouw met autisme niet de ideale stad is. Het is hier druk, er zijn veel geuren en indrukken en dat allemaal op één kleine plaats. Door mijn autisme ruik ik elke geur, hoor ik elk geluid en zie ik elke voorbijganger. Als ik ’s avonds thuiskom, ben ik kapot. Mijn brein is constant aan het multitasken. Daarnaast is gaybashing nog altijd een probleem in Brussel. Ik heb mezelf hier beter leren kennen, maar ik ben tegelijk ook vervreemd geraakt van mezelf.”

Wat bedoel je daarmee?
“In 2018 zei ik in een interview met De Morgen dat fietsers egoïstisch zijn, dat ik hun gemekker en hun slachtofferrolletje beu ben. Toen deed ik alles nog met de auto, maar ik werd ziek van de stress van het verkeer in Brussel. Geleidelijk aan begon ik mij meer te voet en met de fiets te verplaatsen en besefte ik dat mijn mening over fietsers totaal niet klopte. Een jaar later ben ik daar dan wel weer op teruggekomen en heb ik mij daarvoor geëxcuseerd.”

Ik vond het frappant dat ik zó overtuigd van mijn mening was en een jaar later een draai van 180 graden maakte. Nu weet ik dat ik op heel veel vlakken fout zit met mijn standpunten. Ik sta er altijd voor open om die standpunten te veranderen, ik ben bereid om naar goede tegenargumenten te luisteren.”

Je zei net ook dat gaybashing nog altijd aanwezig is in Brussel.
“Als mijn vriendin en ik op straat rondlopen, krijgen we constant opmerkingen. Soms zegt ze dat ze mijn hand los gaat laten als we een groepje mensen passeren, maar dat wil ik niet. Ik wil dat iedereen zichzelf kan zijn en begin daar wel assertiever in te worden. Vorige week zei iemand: ‘Mag ik je handje ook vasthouden?’ met zo’n vettige knipoog erbij. Vroeger zou ik naar beneden kijken en dat negeren, maar nu ga ik er echt tegenin. Daar schrikken ze van.

Ik vind het belangrijk om mezelf te kunnen zijn omdat ik daar zo hard voor heb gevochten, zowel op het vlak van seksualiteit als autisme. Toen ik voor de eerste keer verliefd werd op een meisje, was ik veertien jaar, dat was in 2004. Dat was horror toen. Ik werd geconfronteerd met mijn autisme en daar bovenop had ik ook nog eens gevoelens voor een meisje. Die zelfacceptatie is organisch moeten groeien.”

Ik zou nooit naar een land op reis gaan waar ik niet in het openbaar hand in hand mag lopen met mijn vriendin

Hoe kom je tot rust in een stad die op elke mogelijke manier om je aandacht schreeuwt?
“Eens goed blèten helpt altijd. Verder kan ik gelukkig vlot over mijn emoties praten en besef ik waar mijn emoties vandaan komen. Het helpt om de situatie vanuit een ander perspectief te bekijken, want anders blijf je er middenin zitten.

Onlangs heb ik mijn passie voor tekenen herontdekt. Tot mijn achttiende ging ik naar de tekenschool als hobby, dat was toen allemaal nog met papier en potloden, nu heb ik een iPad gekocht waarmee ik digitaal ben beginnen tekenen. Het is trouwens bewezen dat dat een positief effect heeft op de hersenen.

Eten werkt ook. Ik ben een stresseter. Andere mensen die stresseten, doen dat voor die instant gratification en voelen zich daarna slecht omdat ze ongezond hebben gegeten. Bij mij is dat totaal niet het geval. Ik eet een pizza en vier uur later kan ik nog altijd blij zijn dat ik die pizza heb gegeten.”

Online ben je heel vocaal over je autisme, maar minder over je seksuele geaardheid. Hoe komt dat?
“Dat is onbewust. Ik heb er een uitgesproken mening over, ik zou bijvoorbeeld nooit naar een land op reis gaan waar ik niet in het openbaar hand in hand mag lopen met mijn vriendin. Maar ik ben al bezig in de techwereld, met ondernemen, met mijn autisme, choose your battles. Dat zijn de battles die ik heb gekozen. Het is dus zeker niet dat ik mij ervoor schaam.”

Jouw interesses liggen in tech en ondernemen, twee overwegend mannelijke velden. Hoe ervaar jij dat als vrouw?
“De afleveringen voor Techmag waarin ik mannen interview, worden vaker bekeken dan die met een vrouwelijke gast. Ik heb ook al meegemaakt dat mannen jaloers waren omdat ik meer verdiende dan hen en ben zelfs al eens buitengepest. Maar ik maak duidelijk dat ik mondig genoeg ben om stand te houden. Ze zullen wel aan mijn talent zien dat ik niet moet onderdoen voor een man. Het is een mannenbastion, maar ik vind dat het aan mij en andere vrouwelijke ondernemers is om het tegendeel te bewijzen.”

In je TEDx Talk zeg je dat je altijd aan het leren bent. Wat is de volgende stap in je groeiproces?
“Nog meer focussen op dingen die tellen en geen energie meer steken in dingen die niet uitmaken. Zowel op professioneel als op persoonlijk vlak is dat een uitdaging. Als ik bijvoorbeeld een video post voor Techmag, ga ik naar de views kijken en maak ik me een uur lang druk als de video niet goed genoeg scoort, terwijl ik in die tijd een goede tekst had kunnen schrijven.

Naast een ASS heb ik ADHD, waardoor ik geen boeken kan uitlezen, na één pagina vind ik het al saai. Leren moet dus interactief gebeuren en dat lukt bijvoorbeeld bij de interviews die ik doe. Zo heb ik onlangs een webinar gevolgd over veerkracht, je brein tricken om positief te denken. Zo interessant! Ik word betaald om bij te leren.”

 

Volg Magali op haar website.