Wat betekent butch voor jou?

“Voor mij verwijst butch naar iedereen die zich op de ononderbroken lijn tussen mannelijkheid en vrouwelijkheid begeeft, en die meer naar mannelijkheid overhelt. Maar zoals in alles is butch is een spectrum: van soft butch (iemand die de stereotiepe kenmerken van butch en lesbiennes vertoont, zonder te voldoen aan het mannelijk stereotype waarmee lesbiennes worden geassocieerd, n.v.d.r.) tot bulldagger (een lesbienne die zichzelf als zeer mannelijk beschouwt, n.v.d.r.).”

 

Hoe ben je met je fotografieproject ‘Butch’ gestart?

“Ik ben met het project gestart omdat in de Bay Area, waar ik woon, er steeds minder butchmensen lijken te zijn. Veel mensen verhuisden of hebben een transitie ondergaan, dus wou ik butchvrouwen en de butchcultuur conserveren en vieren.”

 

Wat voor mensen heb je gefotografeerd?

“De eerste dertig mensen die ik fotografeerde waren mijn vrienden en de eerste zeventig gefotografeerde personen kwamen uit mijn gemeenschap. De overige mensen ontmoette ik tijdens feestjes, prides of andere evenementen. Ik was heel open over mijn project, dus als ik mensen zag die ik wou fotograferen, vroeg ik het hen gewoon.”

 

Heb je iets geleerd tijdens dit project?

“Natuurlijk! Toen ik mijn project startte, wou ik enkel mensen fotograferen die zich als vrouw identificeren en die bijvoorbeeld geen borstverwijderingsoperaties ondergaan hadden. Toen ik foto’s begon te nemen, besefte ik dat ik me moest focussen op wat butchmensen doen, omdat ik een documentaire aan het maken was: sommigen onder hen wilden hun borsten laten verwijderen, anderen wilden dat niet, en nog andere mensen waren een transitie aan het ondergaan en identificeerden zichzelf als transgender. Ik wou de butchcultuur zien, wat mensen aan het doen zijn. Ik heb geleerd dat het nu anders is dan vroeger. Dertig à veertig jaar geleden was er nog geen technologie of hormonen om een transitie te ondergaan. Toen leefde het idee dat butch altijd vrouwen waren. Nu denk ik dat er een overgang is tussen transgenders, mannelijke vrouwen en vrouwen die zich ergens in het midden van het genderspectrum begeven.”

 

Hoe zie je de toekomst van butch?

“Ik denk niet dat je je de vraag moet stellen wat de toekomst van butch is, maar wel wat de toekomst van jongeren is. Ik denk dat jongeren veel fluïder omgaan met hun genderexpressie en met hun seksualiteit. Mensen moeten niet meer volledig mannelijk of vrouwelijk, hetero of holebi zijn. Er bestaan veel overlappingen, waar ik heel blij om ben. Het moet voor iedereen mogelijk zijn om mannelijk of vrouwelijk te zijn en om flexibel te zijn in hun seksualiteit. Of juist niet, als ze dat niet willen. (lacht)”

 

Hoe ben je als fotograaf begonnen?

“Ik ben als kind gestart. Ik heb een verschrikkelijk geheugen. Ik wou vooral zaken onthouden die ik zag en mooi vond. Daarom ben ik fotograaf geworden. Voor mij is fotografie zaken bestuderen, ook als die zaken mensen zijn zoals ik. Ik zoek naar de waarheid of de schoonheid in zaken. Dan fotografeer ik ze. Ik bestudeer ze en vervolgens fotografeer ik ze.”

 

Waarom toon je in je foto’s mensen in hun thuisomgeving?

“Het maakte me eigenlijk niet uit waar ik de mensen fotografeerde. Ik had de foto’s evengoed voor een witte achtergrond kunnen maken. Ik merkte echter dat mensen zich comfortabeler voelen wanneer ze op een plaats worden gefotografeerd waarmee ze een connectie hebben. Ik liet hen dus zelf een plek kiezen, en voor veel mensen was dat hun huis.”

 

“Het is nog steeds een groot taboe om een mix van genderidentiteiten te belichamen, wanneer je niet volledig vrouwelijk of niet volledig mannelijk bent. Deze butchmensen willen niet altijd gezien worden, omdat ze bang zijn: ze zijn bang van geweld, ze zijn bang om hun rechten te verliezen, ze zijn bang om hun werk te verliezen. Het was soms moeilijk om mensen te overtuigen om foto’s van hen te mogen nemen, omdat ze het zo gewend zijn om niet gezien te worden. Ze zoeken de spotlights niet op. Wanneer ze op een plaats gefotografeerd werden waar ze zich comfortabel voelden, konden ze zich kwetsbaarder opstellen en zich blootgeven. Ik deed mijn best om hun menselijkheid te tonen in plaats van de façade dat ze altijd sterk en ondoordringbaar moeten zijn.”

 

Waarom is dit project zo belangrijk?

“Ik ben opgegroeid in een tijd waarin je geen butchvrouwen zag. Wanneer je Vogue of Vanity Fair opende, zag je vrouwelijke vrouwen. En dat is fantastisch, ik hou van vrouwelijke vrouwen, maar ik heb nog nooit mensen gezien die op mij lijken en die gevierd en verheerlijkt (glamourized) worden. Ik vind het belangrijk voor mijn gemeenschap en voor mensen zoals ik om zichzelf als mooie, sterke en trotse mensen te zien. Zo ervaar ik immers mijn gemeenschap.”

 

Wanneer ben je opgegroeid?

“Ik ben geboren in 1978, dus ben ik een beetje oud. (lacht) Ik ben 39 jaar oud en ik groeide op in de jaren negentig in de Amerikaanse staat Californië. Het was er een groot taboe om holebi te zijn. Je wou niet holebi zijn. Op jonge leeftijd vroeg mijn moeder me of ik lesbisch was. Ik bevestigde. Ze begon te huilen en maakte er een big deal van. Toen ik uiteindelijk uit de kast kwam voor iedereen, kon ze ermee leven. Nu is ze natuurlijk zo trots op mij. Mijn foto’s worden tentoongesteld in Antwerpen! Ze vindt dat fantastisch. Weet je, tijden veranderen.”

 

Je bent dus van de VS. Hoe is de situatie daar, met president Trump aan het roer?

“Het is verschrikkelijk! Niemand die LGBT is, houdt van Trump. Niemand met gezond verstand houdt van Trump, laat ik het zo stellen. Ik denk dat hij een ‘approval rating’ (vrij vertaald: aanvaardingsscore, n.v.d.r.) heeft van minder dan 10 procent in de Verenigde Staten. Hij is een verschrikkelijk persoon. Ik ben als inwoner uit de VS ontsteld, ik weet niet wat er tijdens de verkiezingen is gebeurd. Het goede aan de VS is, is dat we ‘checks and balances’ (machtsspreiding, n.v.d.r.) in het systeem hebben, zodat hij en vice-president Mike Pence niet alles zo snel teniet kunnen doen als ze zouden willen. Er zijn momenteel veel regeringsleden die ‘alt right’ en rechts zijn. Ze willen er alles aan doen om de rechten van vrouwen, holebi’s, transgenders en andere minderheden af te pakken. Ze willen alles voor zichzelf houden. Het zijn verschrikkelijke mensen.”

 

Probeert de holebi- en transgendergemeenschap zich tegen Trump te verzetten?

“Ik denk dat veel mensen proberen zich tegen Trump te verzetten, maar ik weet niet wat de druppel gaat zijn die de emmer doet overlopen. Het is nu al 11 maanden een hel (het interview werd in november 2017 afgenomen, n.v.d.r.). Nochtans woon ik in een heel liberale stad, Oakland. Ik vind het verschrikkelijk. Donald Trump is een miljardair. We leven in een heel kapitalistische samenleving, dus denk ik dat er gewoon veel bedrijven zijn die hem aan de macht willen houden om hun geld te houden.”

 

Heb je advies voor jonge butches?

“Ik wil hen meegeven dat ze geluk hebben, omdat ze in een wereld leven die het meest open is sinds het begin der tijden en dat is fantastisch! Je zou elk aspect van je identiteit moeten verkennen totdat je vindt wat voor jou werkt. Hou je niet aan de oude standaarden!”

 

Dit artikel verscheen ook in ZiZo 141. Je kan een gratis exemplaar van ZiZo meenemen in onze afhaalpunten. Of neem een abonnement, dan krijg je het nummer toegestuurd.