Fran Bambust heeft er zin in: de Pridemaand op Zwift. Vorig jaar stond de Belgische trans activiste mee aan de wieg van de allereerste editie ter ere van vijftigste verjaardag van de Pride en ook dit jaar is ze medeorganisator van verschillende ritten op het interactief online sportplatform. Je hebt er wel wat voor nodig om deel te nemen, geeft ze toe. Een fiets, een indoor trainer zodat je vanuit je woonkamer kan rijden, een computer of smartphone om op je indoor trainer aan te sluiten, genoeg drinken bij de hand, best ook een handdoek voor al het zweet en natuurlijk een account op Zwift zodat je kan deelnemen aan de gezamenlijke ritten in de virtual reality-wereld Watopia. Ook voor lopers zijn er enkele Pride Runs, maar dan heb je vanzelfsprekend een loopband nodig.

De zeer geslaagde editie van vorig jaar heeft ons heel wat naambekendheid gegeven en velen keken al enige tijd uit naar de Pride On van 2020

Het prijskaartje dat daarmee gepaard gaat, houdt sportfanaten geenszins tegen, zo blijkt uit de massale inschrijvingen. Aan de vooravond van de eerste wielerrit staat de teller al maar liefst op 505 enthousiastelingen. “Dat is al een heel mooi getal, maar ik ben er zeker van dat in de komende uren en dagen nog veel meer sportievelingen zich zullen melden”, vertelt Bambust aan ZIZO. “Momenteel schatten we dat we toch aan zo’n zeven- à achthonderd deelnemers zullen geraken.” Dat de populariteit van het evenement nog zo sterk is toegenomen ten opzichte van vorig jaar, is volgens haar te wijten aan twee belangrijke factoren: “De zeer geslaagde editie van vorig jaar heeft ons heel wat naambekendheid gegeven en velen keken al enige tijd uit naar de Pride On van 2020. Daarbovenop hebben ook heel wat mensen Zwift recent leren kennen als trainingsalternatief toen de coronamaatregelen het moeilijker maakten om buitenshuis te wielrennen.”

Onder de deelnemers zitten heel wat mensen die voor een team rijden, maar ook niet-geaffilieerde sporters en zowel recreatieve fietsers als professionele atleten. Met onder andere wielericonen als Tanya Dubnicoff, Pippa York, Marion Clignet en Michelle Ferris zitten er bovendien zelfs voormalige topsporters en olympische medaillewinnaars in het peloton.

Geen gay wielervedetten

Opvallende afwezigen blijven wel de mannen uit het LGBTI+-spectrum. “Ook dit jaar zijn we er niet in geslaagd om gay wielervedetten op de fiets te krijgen”, stelt Bambust vast. En dat verbaast haar ook niet zozeer. “In de sportwereld heerst nog altijd een enorme machocultuur en dat is in het wielrennen niet anders. Als je naar een mannenploeg belt en vraagt of zij iemand kennen die wil meerijden met de Pride On, krijg je als antwoord dat ze geen homoseksuele personen kennen.

Ook dit jaar zijn we er niet in geslaagd om gay wielervedetten op de fiets te krijgen

We moeten ons geen illusies maken: ook voor vrouwen in de sportwereld is het nog steeds enorm moeilijk om openlijk uit de kast te komen, om nog maar te zwijgen van mensen die buiten het binaire cis-plaatje vallen.” Dat er toch zoveel grote namen hebben toegezegd, doet de organisatrice glunderen van trots.

Al het olympisch geweld moet mensen met een meer bescheiden conditie intussen niet afschrikken. De ritten van de Pridemaand zijn geen wedstrijden, maar gezamenlijke fietstochten waar sfeer en gezelligheid minstens zo belangrijk zijn als sportieve inspanning. “De ritten zullen eerder rustig zijn en tegen een niet al te snel tempo”, lacht Bambust. “We rijden met opzet geen wedstrijden zodat zoveel mogelijk mensen kunnen meedoen. Uiteraard gaan we niemand tegenhouden voor wie het allemaal een beetje sneller mag, maar in principe is het eerder de bedoeling dat we allemaal min of meer in peloton rijden in de buurt van de leiders van de rit. Dat maakt het veel makkelijker om tijdens het rijden een praatje te slaan met vrienden of om nieuwe mensen te leren kennen. Dat sociale aspect is meteen ook wat de Pride On tot zo’n fijn evenement maakt.”

Safe(r) space

Om te garanderen dat alles in een veilige sfeer kan plaatsvinden, staat er een team van technici paraat zodat eventuele haters onmiddellijk uit de rit geplukt kunnen worden. “Vorig jaar is alles prima verlopen, maar ook dit jaar nemen we geen risico’s. We willen het welbevinden van alle atleten optimaal beschermen zodat iedereen zich vrij en op het gemak kan voelen”, stelt Bambust gerust. “Uiteraard moet niemand zich verplicht voelen om tijdens het fietsen te praten, maar we merken dat het vaak spontaan gebeurt. Ik herinner me nog een bijzondere rit van vorig jaar, waar iemand heel openhartig vertelde over zichzelf. Dat zette anderen aan om ook heel persoonlijke verhalen te delen. Een emotionele belevenis en zo ongelooflijk hartverwarmend!” 

De regenboogvlag die vorig jaar al op de T-shirts prijkte, is dit jaar nog verder aangevuld. Ook de transkleuren staan er nu mee op, net zoals zwart en bruin: dit om extra aandacht te geven aan mensen in het LGBTI+-spectrum die omwille van hun etnische identiteit nog altijd pijnlijk onzichtbaar en extra kwetsbaar blijven

Daarmee is meteen ook de kern gegeven van wat het evenement zo uniek maakt: “We zijn allemaal mensen met een groot hart voor fietsen en de LGBTI+-gemeenschap. Dat verbindt enorm. Je merkt ook dat het effect van de Pride On nog lang nagalmt. De deelnemers krijgen allemaal een speciale toolkit voor hun avatar met een regenboogshirt. Het is heel fijn om doorheen het jaar te zien dat die trainingsoutfit in andere evenementen en wedstrijden regelmatig opnieuw opduikt.”

Duit in het zakje

De regenboogvlag die vorig jaar al op de T-shirts prijkte, is dit jaar nog verder aangevuld. Ook de transkleuren staan er nu mee op, net zoals zwart en bruin: dit om extra aandacht te geven aan mensen in het LGBTI+-spectrum die omwille van hun etnische identiteit nog altijd pijnlijk onzichtbaar en extra kwetsbaar blijven. Tijdens en na het afleggen van de verschillende parcours krijgt iedereen bovendien de uitnodiging om indien gewenst een donatie over te maken aan Athlete Ally. Deze Amerikaanse non-profit, die bovendien medeorganisator is van de Pridemaand, zet zich in om LGBTI+-atleten te ondersteunen en genderdiversiteit onder de aandacht te brengen in de sport. Zwift heeft intussen bekend gemaakt om zelf ook een substantiële duit in het zakje te doen door maar liefst 25.000 dollar te schenken aan de organisatie.

Op de vraag naar welke rit ze het meest uitkijkt, is er lichte twijfel bij Fran Bambust. “Het beloven allemaal heel leuke ritten te worden. Hoewel… In die met Pippa York op 27 juni om 17 uur Belgische tijd heb ik toch wel erg veel zin!” Voor alle deelnemers rest ons enkel nog de boodschap: good luck and Pride On!