Een unicum dat veel te lang op zich liet wachten, want LGBTI-rechten mogen er dan wel op vooruitgegaan zijn in de Unie, toch worden intersekse personen nog dagelijks het slachtoffer van discriminatie en geweld. Iets waar ook het Europees Bureau voor de Grondrechten reeds in 2015 op stuitte.

Het doet geen belletje rinkelen

Het is helaas een verdoken problematiek die tot op vandaag weinig aandacht kreeg van beleidsmakers en die bij veel mensen geen belletje doet rinkelen. Nochtans is de trieste realiteit iets wat iedereen zou moeten wakker schudden. Intersekse personen worden niet alleen het slachtoffer van alledaagse discriminatie en geweld, hun intersekse conditie wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) nog steeds geclassificeerd als afwijking of ziekte. 

Verschillende personen zullen zich niet goed voelen bij het geslacht dat voor hen werd uitgekozen

Daaruit voortvloeiend worden er zeer veel behandelingen en ingrepen uitgevoerd op boorlingen terwijl die medisch niet noodzakelijk zijn en ouders onvoldoende geïnformeerd worden over de gevolgen van zulke ingrepen. 

Want vergis je niet, deze vorm van genitale verminking kan drastische en levenslange gevolgen met zich meebrengen, zoals trauma’s en fysieke beperkingen, en verschillende personen zullen zich niet goed voelen bij het geslacht dat voor hen werd uitgekozen.

Geen toestemming kunnen geven

Deze drang naar correctie heeft uiteraard ook te maken met de wettelijk keuze die in de meeste landen gemaakt moet worden, is het nu een man of een vrouw? En zelfs al is het wettelijk niet verplicht om een keuze te maken, dan nog zorgt het sociale verwachtingspatroon ervoor dat ouders en dokters zich verplicht voelen, ook al heeft het kind in kwestie nooit zelf de toestemming kunnen geven. 

Bovendien hebben zij later vaak geen toegang tot hun medisch dossier. Als ouders en artsen het thema niet aanhalen, zijn intersekse personen soms zelf niet op de hoogte van hun interseksualiteit of weten ze niet dat ze een bepaalde ingreep hebben (moeten) ondergaan. 

Pioniers Malta en Portugal

Om deze onrechtvaardigheden tegen te gaan is het dan ook essentieel dat er maatregelen worden getroffen en dat intersekse mensen beter beschermd worden door onze wetgeving. 
Zo is het duidelijk dat voormelde behandelingen en ingrepen bij boorlingen verboden moeten worden wanneer deze medisch niet nodig zijn. Iets wat momenteel enkel het geval is in Malta en Portugal. 

Daarnaast hebben deze kinderen en volwassenen, alsook hun naasten dringend nood aan juiste informatie en een degelijke begeleiding en moeten ze altijd toegang hebben tot hun eigen medisch dossier. 

Niet langer als ziekte beschouwen

Bovendien is het uiterst belangrijk dat we een intersekse conditie niet opvatten als een ziekte of iets abnormaal. Daarvoor moet men deze variaties niet alleen uit de huidige lijst van het WGO halen, maar moeten we ook onze binaire gender systemen en sociale verwachtingspatronen wijzigen. 

Ook de juridische erkenning van iemands genderidentiteit op basis van de voorkeur van de persoon in kwestie en het voorzien van een derde, genderneutrale optie voor identiteitskaarten zijn maatregelen die hiertoe kunnen bijdragen.

Europa moet erop toezien dat er geen enkele euro naar schadelijke medische projecten vloeien die enkel en alleen de rechten van intersekse personen verder schenden

Rol van Europa

Maar het is zeker geen strijd van individuele lidstaten alleen. Ook de Europese Unie zal haar steentje moeten bijdragen. Zo kan ze alvast beginnen met het erkennen van seksekenmerken als grond van discriminatie om ervoor te zorgen dat slachtoffers ten minste toegang hebben tot justitie en gerechtigheid. 

Bovendien moet Europa erop toezien dat er geen enkele euro naar schadelijke medische projecten vloeien die enkel en alleen de rechten van intersekse personen verder schenden. 
Daarentegen kan men deze fondsen beter gebruiken om het betrokken middenveld te steunen en om studies die hen te goede komen, te financieren. Tot slot vormt onze Unie het uitgelezen forum waar goede praktijken met elkaar gedeeld kunnen worden. 

Nog een lange weg te gaan

De resolutie die afgelopen donderdag werd goedgekeurd, is alleszins een eerste overwinning. De stem van intersekse personen wordt eindelijk gehoord en de eerste krijtlijnen voor een beter beleid worden getekend.

Maar we hebben nog een lange weg te gaan. De wetgeving kan niet alleen beter, er is ook een fundamentele mentaliteitsverandering nodig en dat vraagt tijd. Daarom is het van groot belang dat we het bewustzijn voor deze verdoken vorm van discriminatie blijven aanscherpen en dat we de slachtoffers eindelijk erkennen en ondersteunen zoals het hoort.

Hilde Vautmans, Europees Parlementslid, Open Vld - ALDE

ZIZO wil een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over LGBT+ thema’s. Daarom publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van hun/haar/zijn vereniging en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.