De laatste weken leek #MeToo louter een heterokwestie te zijn. Seksueel overschrijdend gedrag komt echter net zo vaak voor bij holebi's als bij hetero's. Naar ons aanvoelen bestaat daar nog steeds een torenhoog taboe rond. We willen ook over machismo in de homowereld een open debat voeren. Want ook homomannen en -jongens zijn al te vaak #MeToo.

 

Recente schandalen hebben een schokgolf door de wereld gestuurd. Onder de hashtag #MeToo toonden vrouwen dat seksisme een gigantische smet is op het blazoen van onze samenleving. Een hopelijk positief gevolg daarvan: ongewenst gedrag naar vrouwen toe is nu misschien minder sociaal aanvaard dan enkele weken geleden.

 

Deze week haalde een ander #MeToo-verhaal de media. Anthony Rapp vertelde hoe hij als 14-jarige het slachtoffer werd van misbruik door de acteur Kevin Spacey. Meer onthullingen volgden snel. De acteur reageerde ironisch door zich te outen. Laat het duidelijk zijn: iemands seksuele voorkeur is nooit een excuus voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Het zou jammer zijn dat een echt debat over #MeToo in de lgbt-gemeenschap minder zichtbaar wordt door deze gebeurtenis.

 

We hebben het zelf al vaak meegemaakt: in een holebiclub iets te drinken gaan halen, terug naar je vrienden wandelen met je handen vol pintjes en plots in je kont geknepen worden. In de vele #MeToo-getuigenissen worden deze voorbeelden aangehaald door jonge vrouwen, maar ook op homofeestjes zijn ze schering en inslag. Waarom wordt dit gedrag nog geaccepteerd binnen de homogemeenschap? Gaat het niet om hetzelfde ongepaste gedrag als in die 'andere wereld'?

 

Uit onderzoek blijkt dat een deel van onze homoseksuele leeftijdsgenoten het nog steeds moeilijk heeft met hun zelfbeeld. Soms zijn ze nog niet uit de kast - thuis, bij hun vrienden, hun omgeving. Maakt dat van hen niet juist een erg kwetsbare groep? Hun drang naar acceptatie door anderen is des te groter. En in dat streven naar acceptatie lach je machogedrag al eens sneller weg.

 

Het kontknijpen is, hoewel ontoelaatbaar, een braaf voorbeeld. Het verhaal van de homo die dronken meegaat naar iemands huis en daar slachtoffer wordt van een opdringerige gastheer, horen we te vaak. En, als je tegen je omgeving niet durft te vertellen dat je op jongens valt, hoe durf je de politie dan te vertellen wat er tijdens die dronken avond gebeurde? Kan het dat er over ongewenst gedrag in de homowereld minder gesproken wordt, omdat de slachtoffers het niemand vertellen?

 

Net zoals bij die 'andere' #MeToo is de dader zich soms van geen kwaad bewust. Onwetendheid is echter geen onschuld. Elke vorm van grensoverschrijdend gedrag is fout. We willen over dit probleem kunnen praten binnen onze lgbt-gemeenschap. Na de afgelopen weken, is de tijd rijp.

 

We zijn beiden politiek geëngageerd. Jaarlijks staan we paraat voor de Antwerp Pride. Dat feest toont dat we op vlak van lgbt-rechten erg ver staan. Maar verdere emancipatie vergt dat we problemen benoemen en aanpakken. Laat het verhaal van Anthony Rapp aanleiding zijn voor een positieve oproep: voer het debat over #MeToo ook in de lgbt-gemeenschap. Kaart machogedrag aan. En laten we beginnen met onszelf meer verantwoordelijkheidsgevoel op te leggen en meer sociale controle uit te oefenen. Dan kunnen we echt trots zijn op onze lgbt-vriendelijke samenleving.