Afgelopen zaterdag heb ik naar de Global Pride gekeken. Omdat wereldwijd het overgrote deel van de Pride-parades is gecanceld, werd er een virtuele Global Pride opgezet die optredens, filmpjes en toespraken van LGBTI+ activisten van over de hele wereld toonde. Een prachtig initiatief dat liet zien hoe het loont als we met zijn allen aan hetzelfde zeel trekken.

De regenboogvlag was alomtegenwoordig. Maar ook de trans-vlag, de lesbische-vlag (al dan niet in combinatie met de feministische vuist), de bi-vlag, de intersekse-vlag, de pan-vlag, de bear-vlag, de leather-vlag en ga zo maar door... wapperde strijdbaar in heel wat filmpjes en bijdragen.

Homo, man en vlag

Waardoor ik me plots de vraag stelde met welke vlag de homomannen konden zwaaien? Google bracht geen uitkomst. De combinatie van ‘homo, man en vlag” leverde vooral afbeeldingen van de regenboogvlag op. En dat is problematisch.

Voor alle duidelijkheid: ik heb geen vlaggenfetish en ik vind niet dat homomannen zich per se moeten onderscheiden of afzetten tegen de rest van de LGBTI+-gemeenschap.

Niemand is LGBTI+

Maar an sich is niemand LGBTI+. Je kunt niet én lesbisch én gay én bi én trans én interseks én... zijn. Je kan een aantal combinaties maken maar alles combineren zit er niet in. De grote kracht van de LGBTI+-beweging is dat ze er in geslaagd is, al die minderheden te laten samenwerken om een aantal gemeenschappelijke doelen te verwezenlijken. De regenboog is daarvan het sterke overkoepelende symbool. Een symbool dat makkelijk uit te leggen valt en dat door het overgrote deel van de wereldbevolking aanvaard is als ‘ons’ symbool. Als ze een afbeelding van een regenboog zien, denken de meeste mensen intussen automatisch aan de LGBTI+-fstrijd.

Meningsverschillen

Alleen betekent dat niet dat al die groepen het over alles eens zijn. Er zijn verschillende onderwerpen waarover dat niet het geval is. Dat bepaalde trans personen het liefst zouden zien dat de overheid niet noteert of iemand M of V is, valt bij sommige feministische lesbiennes niet in goede aarde. Ze zijn bang dat ze daardoor de discriminatie van vrouwen moeilijker zichtbaar zullen maken en dus ook moeilijker kunnen aanpakken. Ook over het wel of niet toestaan van draagmoederschap bestaan meningsverschillen tussen bijvoorbeeld homomannen en lesbische vrouwen. 

Verwarring

Op zo’n moment is het interessant dat die groepen ook apart hun mening kunnen laten horen. Een vlag maakt dan duidelijk wie het woord voert. Maar omdat de homomannen geen eigen vlag hebben, gaan ze er makkelijk van uit dat zij de regenboogvlag dan wel even kunnen claimen. En dat zorgt voor een onwenselijke verwarring: het onderscheid tussen de mening van die ene groep en het standpunt van de gemeenschap wordt dan te vaag.
 
Het gevolg is dat niet iedereen zich nog in de regenboogvlag herkent. Veel trans personen zouden graag zien dat ‘hun’ kleuren ook aan de vlag worden toegevoegd. En voor de LGBTI+ People of Color is de vlag dan weer niet compleet zonder een extra bruine en zwarte streep. Ik begrijp dat want de huidige situatie is inderdaad niet helder genoeg.
 
Maar ik zou het liever anders opgelost zien.

Verschillen uitvlakken 

De kleuren van de regenboogvlag staan namelijk niet voor groepen of strekkingen maar staan voor kernwaarden, symbolen van onze gezamenlijke kracht. Ze willen juist de verschillen uitvlakken en tonen dat we als LGBTI+-beweging achter één doel kunnen staan. Als je kleuren toevoegt die wel duidelijk gelinkt zijn aan één groep, dan is die boodschap van ‘samen sterk’ weg. Want waarom mogen de kleuren of het symbool van de bi-of de intersekse-personen er dan ook niet bij? Of als je een regenboogvlag toont zonder de trans-driehoek, bedoel je dan meteen ook dat je tegen trans personen bent?

Eigen vlag

In plaats van meer eenheid, zie ik vooral discussie en meer verdeeldheid ontstaan. Vandaar mijn idee: geef ook de homomannen een eigen vlag. Een vlag met kleuren die duidelijk verschillen van die van de regenboogvlag waardoor elke verwarring de wereld uit geholpen wordt. Dan kan de regenboogvlag zelf opnieuw het verbindende symbool zijn van de hele LGBTI+ familie.
 

-------------------------

Bruno De Lille is gewezen Brussels staatssecretaris voor Groen en LGBTI+-activist.

ZIZO wil een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over LGBTI+-thema’s. Daarom publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van hun/haar/zijn vereniging en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.