Bianca Del Rio opende haar show met een verwijzing naar Blair St.Clair. St.Clair vertelde in seizoen 10 van RuPaul's Drag Race dat ze verkracht was. In tegenstelling tot het publiek van Montréal, waar de opmerking op boe-geroep werd onthaald, reageerde Antwerpen met geklap en gejuich. Na Montréal volgden er vanuit de LGBT+ gemeenschap verschillende opmerkingen om Del Rio erop te wijzen dat verkrachtingen een reëel probleem zijn voor veel leden van de LGBT+ gemeenschap, en dat dit soort “grapjes” om die reden problematisch zijn.

Dat Del Rio hiermee haar show in Antwerpen opende is dan ook geen toeval. Ze maakt zich sterk dat er met alles gelachen moet kunnen worden, ook verkrachting. Jammer genoeg blijft ze vaak steken in grapjes en opmerkingen die de draak steken met 'politiek correct-zijn', maar die keer op keer op hetzelfde neerkomen; het herhalen van kwetsende stereotypes over minderheidsgroepen. Haar 'controversiële opmerkingen' beginnen na een paar minuten te lijken op een plaat die blijft steken op fat bitch en faggot. Van een dragqueen die bekend staat om haar snedige opmerkingen en intelligentie verwacht een mens toch wat meer originaliteit. Hoe controversieel en choquerend ben je echt, als je gewoon de vooroordelen van je publiek luidop herkauwt?

Bianca's Drag (Race)

De eerste helft van de show gaat het voornamelijk om referenties naar RuPaul's Drag Race. Hierin lijkt Del Rio opnieuw teveel mee te gaan in de verwachtingen van het publiek en ook dat is een gemiste kans. Het is jammer dat Bianca del Rio niet los lijkt te kunnen komen van RuPaul's Drag Race. Het is intussen vijf jaar geleden dat ze de show heeft gewonnen, en ze heeft meer dan genoeg naamsbekendheid om ook zonder RuPaul's Drag Race een avondprogramma te vullen.

Haar sterkste stukken zijn dan ook die waarin ze niet steunt op clichés en RuPaul, en waarin haar eigenheid meer naar voor komt. De interactie die ze doorheen de show heeft met de gebarentolken op het podium, waren geniaal. Die schijnbaar ongeplande interactie toont dat Del Rio de middelen in huis heeft om aan comedy te doen die niet problematisch is. Ook wanneer ze op het einde van het stuk in interactie gaat met de zaal, en antwoorden geeft op hun vragen, is ze onmiskenbaar top. Ze valt minder terug op vooroordelen, gaat een connectie aan met de zaal, komt een beetje uit haar ivoren toren. Dat is de Bianca Del Rio waar we verliefd op werden. Maar om the queen herself te citeren: Not today, Satan. Not today.