Het boek is de Coster ten voeten uit, maar ze schrijft eerlijker en genuanceerder dan in haar vorige werk. Het is anekdotisch en verhalend, eigenzinnig, hier en daar een tikkeltje surrealistisch – zelfs bijna absurd - en verdomd herkenbaar. En vooral: het is écht haar verhaal. ‘Nachtouders’ leest vlot weg, lokt je in de val en laat je niet meer los, net zoals het leven op het eiland. Door nachtelijke gesprekken tussen het koppel en schriftfragmenten krijg je als lezer inzicht in Saskia’s ontwapenende zoektocht naar haar plek als meemoeder, als partner, als schrijver en als mens.

Twijfels, angsten en demonen

Dit boek is meer dan zomaar de verhalende memoires van een meemoeder en diens hobbelige zoektocht naar het ouderschap. Door een aantal flashbacks worden er ook moeilijke thema’s en ethische vraagstukken aangesneden, zoals Saskia’s coming-out bij haar ouders en de vraag of een bekende donor beter is dan een onbekende donor. Doorheen de roman laat De Coster haar twijfels en angsten tierig woekeren, wat ervoor zorgt dat het niet zomaar een autobiografisch verslag, maar een verhaal met diepgang wordt. En ook al dansen De Costers’ demonen in Nachtouders over de bladzijden, tussen de witregels in lees je vooral veel moederliefde.

Dit boek is Vlaamse literatuur van de bovenste plank, en een aanrader voor wie ouder is, wil worden, is geweest, of voor wie gewoon van een goed boek houdt.

Het boek is verkrijgbaar bij Kartonnen Dozen en bij de uitgeverij Das Mag.