De uitspraak kwam er na een dagvaarding door een Nederlandse intersekse persoon. De persoon werd geboren met een lichaam dat variaties vertoonde op mannelijke en vrouwelijke geslachtskenmerken. De ouders kozen er toen voor om de baby te registreren als man. Volgens de beklaagde was dat omdat mannen toen betere toekomstmogelijkheden hadden dan meisjes. 

In de puberteit voelde de persoon zich echter eerder een vrouw en onderging een geslachtsoperatie. Daardoor kon het geslacht, die op de identiteitskaart voorkomt, veranderd worden naar vrouwelijk. In een verdere levensfase van de beklaagde bleek ook dit echter niet te kloppen. De intersekse persoon voelde zich eerder ‘genderneutraal’. 

In 2007 oordeelde de Hoge Raad nog dat de tijd niet rijp was voor de erkenning van ‘een derde geslacht’ door de Nederlandse overheid. De rechtbank stelde gisteren dat de Nederlandse samenleving zodanig geëvolueerd is, dat de tijd daarvoor wel rijp is. Naast de mogelijkheid om het geslacht X te registreren, wil de Limburgse rechtbank het ook mogelijk maken om bij de geboorteakte 'het geslacht van het kind is niet kunnen worden vastgesteld' op te nemen. 

Vooruitgang

De Nederlandse koepelorganisatie voor de LGBT+ gemeenschap COC spreekt over een stap in de goede richting. COC meent dat nu snel werk gemaakt moet worden van de afschaffing van de verplichte geslachtsregistratie bij onze noorderburen. “In 2017 schaarden acht politieke partijen zich hier al achter. De maatregel werd overgenomen in het regeerakkoord van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie.”, aldus Tanja Ineke, de voorzitter van COC. 

Daarnaast pleit de LGBT+ organisatie voor het verdwijnen van de vermelding van het geslacht op de identiteitskaart, zoals dat al in Italië en Duitsland het geval is. In Canada kan het geslacht X reeds vermeld worden op het paspoort. 

Rainbow Index

Deze maand ontstond nog heel wat ophef in Nederland omdat ze niet langer in de top tien van de Rainbow Index van ILGA-Europe (de koepelorganisatie voor LGBT+ verenigingen in Europa) stonden. Nederland was in 2001 het eerste land om het huwelijk te erkennen tussen twee personen van hetzelfde geslacht en wordt dus op het internationale politieke toneel gezien als een voorloper van LGBT+ rechten. 

Volgens ILGA-Europe laat de Nederlandse overheid na om anti-discriminatiewetgeving te voorzien gebaseerd op genderidentiteit, genderuitdrukkingen en geslachtskenmerken.