Wat maakten de cartoons los bij hen? ZIZO zweeg en luisterde naar wat de duo's te zeggen hadden. Deze week: Voelen LGBT’s zich aanvaard in de maatschappij? Durven ze hun partner te kussen in het openbaar? Lopen ze hand in hand met elkaar over straat? Voelen ze zich bekeken? En hoe kijken hun bondgenoten (familie, vrienden, collega's...) ertegen aan? 

Uit het onderzoek blijkt dat meer dan vier op de vijf Belgen vinden dat homomannen en lesbische vrouwen (84%) en biseksuele personen (83%) vrij moeten zijn hun leven te leiden zoals zij dat zelf wensen, en bijna één op de tien vindt van niet. Vier op de vijf Belgen voelen zich comfortabel met iemand als buur die homo (80%), lesbisch (83%) of biseksueel (79%) is. 

Verdoken homofobie dat is als mensen zeggen ‘ik heb er niets op tegen’ tot ze er zelf mee geconfronteerd worden - Moustafa 

Deze cijfers liggen in lijn met die uit de Sociaal-Culturele Verschuivingen Survey, een jaarlijks onderzoek dat Nederlandstalige Vlamingen en Brusselaars bevraagt over hun waarden, opvattingen en overtuigingen. Daarin vindt ook de meerderheid van de Vlamingen dat lesbische vrouwen en homomannen hun leven moeten kunnen leiden zoals ze dat zelf wensen (89%) en zou het niet erg vinden als er een koppel van hetzelfde geslacht naast hen woont (92%). 

Kleine minderheid negatief

Drie op de tien Vlamingen vinden het wel aanstootgevend wanneer twee mannen kussen in het openbaar (28%) en een op de vijf wanneer twee vrouwen kussen (21%) in vergelijking met een op de tien wanneer het om een vrouw en een man gaat (11%). 

Vrouwen accepteren homoseksuelen vaker want ze willen vaak een gay best friend - Dylan

Bovendien zegt een op de vier dat er te veel aandacht wordt besteed aan seksuele oriëntatie in o.a. de media (25%) en bijna een op de drie stelt dat holebi’s niet zo moeten overdrijven over de problemen waar ze mee geconfronteerd worden (31%). Er is dus slechts een kleine minderheid expliciet negatief over holebi’s, maar een grote groep is negatief op een meer indirecte manier.

Ik weet niet of lesbische koppels meer worden aanvaard dan homokoppels - Alexi

Gender speelt hierbij een belangrijke rol, zowel wat betreft aanvaarding als aanvaard worden. Vrouwen staan over het algemeen meer open voor seksuele en genderdiversiteit dan mannen. Daarnaast worden lesbische vrouwen meer aanvaard dan homomannen. 

Arne

"De naam van de campagne, Call It Hate, en dat we gingen reageren op cartoons. Dat was het enige wat we wisten voor we hier aan begonnen. We wisten niet wat we voor ons gingen krijgen tot we ons in de stoel plaatsten en ik samen met een goede vriend de enveloppe zag liggen. Op het teken van de cameraman nam ik de enveloppe en opende ik ze. Voor ons lag een cartoon zonder bijkomende context of uitleg. De bedoeling was dat we naar de tekening keken en onze gedachten lieten vloeien. Op het eerste zicht leken het twee koppels: een homokoppel en een lesbisch koppel.

Al snel begon ik de dialoog in de richting van het homokoppel te trekken omdat ik dan kon spreken over waar ik zelf vertrouwd mee ben. Ik kon over mijn eigen ervaringen vertellen. Houd je elkaars hand vast op straat? Geef je elkaar publiekelijk een kus? Gedachten waar wij beiden mee werden en worden geconfronteerd. 
De vraag: “Kies ik voor mijn veiligheid of mijn trots?” “Laat ik zien wie ik ben om de wereld wat beter te maken voor de generatie na ons?”

Ik denk dat lesbiennes sneller afgeschreven worden als dat zijn twee vriendinnen. Tenzij ze publiekelijk affectie tonen zoals een kus - Arne 

Ieders antwoord is verschillend. “Hebben twee vrouwen het makkelijker?” Het is moeilijk te spreken over dingen die je zelf niet meemaakt. Ieder heeft zijn of haar eigen uitdagingen.

Waar we het wel snel over eens waren was één ding. We zouden in de eerste plaats die keuzes niet moeten overwegen. Ons hoofd zou niet geteisterd moeten worden door dergelijke dilemma's. We zouden over straat moeten kunnen wandelen en ervan genieten. We zouden ons nooit onveilig moeten voelen om wie we zijn. We zijn er nog niet maar we zijn wel op de goede weg."

Thalia

"Ik denk dat iedereen in mijn directe omgeving weet dat ik panseksueel ben. Bij iedereen kreeg ik een andere reactie. Sommige van mijn vrienden waren heel trots op mij dat ik mezelf durfde te outen. Maar anderen wilden niet meer met me omgaan. Ik vind het jammer maar ik kan hun gedachten niet aanpassen. Ik ben hen verloren als ‘vrienden’ maar eigenlijk waren dat geen vrienden. Anders zouden ze me wel accepteren.

Wat mij de laatste 2,5 jaar geholpen heeft, is Min19 (een organisatie van Wel Jong Niet Hetero die activiteiten voor holebi-jongeren organiseert tot en met 19 jaar, red.), daar kon ik met leden en leiding praten over alles wat me dwarszat en hoor je dat je niet de enige bent. Ze schenken je een veilige omgeving."

Davide

"Ik merk dat er heel wat personen zijn die, nog steeds, moeite hebben met het ‘anders’ zijn. Zo worden koppels die niet hetero zijn vaak cliché afgebeeld. De té spannende jeansbroeken, felle regenboogkleuren en mannen die ‘vrouwelijker’ en vrouwen die ‘mannelijker’ worden gepersifleerd. Helaas is dat niet de realiteit. Een deel van de bevolking zal deel uitmaken van deze groep, we weten echter dat dit maar een deel is. Zo loopt niet iedere homoseksuele man met ‘veren in zijn gat’ op de pride en loopt niet elke lesbienne rond met geruite hemdjes en een werkbroek. 

Naast het niet correct neerzetten van holebi’s in de media, heerst er ook nog een angst van personen ten opzichte van koppels van hetzelfde geslacht die hand in hand op straat lopen. Deze personen krijgen te maken met holebifobe uitspraken die beter niet in het openbaar herhaald worden. Aan de hand van vier cartoons en verschillende duo’s probeert het Call It Hate – project dit onder de aandacht te brengen. Ik deed mee om personen uit de LGBT+-community te stimuleren om zichzelf te zijn en op te staan tegen onrecht in de wereld, want alleen samen kunnen we zorgen voor een mooie regenboog die voor iedereen straalt!"

Heb je nood aan een luisterend oor of ben je op zoek naar informatie? Neem dan contact op met Lumi via www.lumi.be, [email protected] en op 0800 99 533.