Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Jaroussky op automatische piloot
Philippe Jaroussky kan bij ons wel een potje breken. En wanneer hij dan op minder dan een jaar tijd voor alweer een derde album zorgt, zijn we bijzonder blij. Of niet?
“Ik vind de muziek wel mooi hoor”, zei ze achteloos. “Alleen jammer dat die jongen erdoor zingt.” Ik kon mijn oren niet geloven. Ik had haar mening gevraagd over ‘The Handel Album’, de nieuwste productie van Philippe Jaroussky, en dit was haar verdict?
Philippe Jaroussky is de meest toonaangevende contratenor van het moment, een die ons al jaren verblijdt met vaak heel persoonlijke interpretaties van eeuwenoude muziek. Hij heeft een stem als een engel, een ongelooflijke techniek, een artistieke visie en - niet onbelangrijk - ziet er goed uit en is out and proud. Dat totaalplaatje maakte dat hij zowel in 2014 als in 2016 in de ‘keuze van de redactie’ belandde als een van de platen van het jaar. En zij vindt het "jammer dat hij er door zingt"?!
Legendarische castraten
Zoals de titel doet vermoeden ging de Franse zanger voor zijn nieuwste plaat grasduinen in het rijke oeuvre van Georg Friedrich Händel. Deze Duitse componist wordt gerekend tot een van de grootsten van de barokopera, al kennen de meesten hem waarschijnlijk alleen maar van orkestrale werken als ‘Messiah’, ‘Music For The Royal Fireworks’ of ‘Water Music’. Maar zijn opera’s zijn met uitzondering van ‘Almira, Königin von Castilien’ en ‘Serse’ door de band minder gekend. Nochtans was dat waarom hij in de zeventiende eeuw beroemd was. Zijn opera’s maakten toen van castraten supersterren. De legendarische castraten Senesio, Nicolini, Carestini, Gizziello en Caffarelli hebben een deel van hun roem te danken aan de virtuose aria’s die hij op hun frêle maat componeerde. Gefundenes fressen voor Jaroussky, toch?
En, ja hoor. De zanger/dirigent heeft een uitgelezen programma samengesteld met aria’s uit bijzonder obscure opera’s van Händel. De nummers werden speciaal geschreven om de vocale acrobatieën van de castraten in de verf te zetten en Jaroussky weet zich hier perfect staande te houden, al dienden er natuurlijk wel enkele transposities te gebeuren om te passen bij zijn lager bereik. Maar het gaat niet alleen om technische bravoure en bovenmenselijke longkracht. De contratenor weet ook de lyrische kant van Händel te belichten. De aangrijpende aria’s uit ‘Tolomeo’ en ‘Re Di Persia’ tonen het intense emotionele aspect van de mannelijke personages in het mezzosopraanregister, terwijl de selecties uit ‘Ricardo Primo’ en ‘Radamisto’ uitdagingen bieden in de vrouwelijke sopraancoloratuur.
Automatische piloot
Toch mankeert er deze keer iets. Dat de aria’s ongekend zijn helpt natuurlijk niet echt. Het is zelfs voor een barokfan niet gemakkelijk om in de muziek te komen en geen enkele melodie blijft echt hangen. Verwacht dus zeker geen aria’s zoals ‘Laschia ch'io pianga’. Of is het omdat dit in minder dan elf maanden reeds de derde release is van Philippe Jaroussky? Vorig jaar waren we nog wild enthousiast over zijn Bach-cantates en begin dit jaar nog behoorlijk lyrisch over zijn ‘Orpheus’-project. De stem is zalvend en lyrisch, maar toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat Philippe er zich gemakkelijk van afmaakt, alsof hij op automatische piloot zingt. Nu is dat op zijn niveau nog steeds geweldig, maar toch. Ondertussen zijn we van hem niet minder dan vier sterren gewend. Misschien moet hij ons meer laten smachten en halsreikend uitkijken naar nieuw releases, in plaats van drie platen, twee tournees en nog eens drie samenwerkingen op een jaar tijd.
Geen kwaad woord over zijn ondersteunende gezelschap Artaserse. Hun begeleiding is beheerst en lyrisch. De muzikaliteit wordt nog ondersteund door de akoestiek van de Notre Dame De Liban van Parijs. Alleen… is het een beetje jammer dat die jongen erdoor zingt.
Eigen verslaggeving