Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
column
Soul-searching met Philippe Geubels in Taboe
Heerst er rond seksuele geaardheid nog een taboe? Philippe Geubels probeert in 'Taboe' met vier holebi's een antwoord op die vraag te vinden. ZiZo-redacteur Jaouad was een van de holebi's die in de uitzending aan bod kwam. Hij blikt terug op zijn deelname.
Pas drie dagen terug na tien dagen roadtrippen in Marokko en ik kon al alweer vertrekken voor een weekje Westouter. Samen met drie anderen was ik uitgenodigd door Philippe Geubels om te discussiëren over hoe groot het taboe rond holebi’s in Vlaanderen nog is. Samen met hem onderzochten we waar de grens van humor ligt.
Vragen werden niet geschuwd
Dit weekje kwam enorm goed van pas aangezien tien dagen rondrijden in Marokko de nodige energie en soul-searching vereist. Ik was al dertien jaar niet meer in het moederland geweest, met alle nazinderende emoties van dienst. Tijdens het interview viel het onmiddellijk op dat we niet licht over het onderwerp gingen. Vragen werden niet geschuwd en elk soort antwoord werd gerespecteerd. Mijn eigen verhaal nog eens luidop vertellen deed deugd en verschafte nieuwe inzichten.
Het voelde enorm vertrouwd aan en een weekje tv-maken/vakantie veranderde in een safe haven met momenten van groepstherapie. Naast de individuele gesprekken werd er gefocust op momenten waar we samen over het onderwerp konden praten. Momenten die werden gekoppeld aan diverse activiteiten zoals karting, karaoke, kermis en mijn persoonlijke favoriete linedancen.
Bestaat het taboe nog rond holebi’s nog?
We hebben het er dikwijls overgehad of we als holebi’s echt nog een minderheidsgroep zijn en of er überhaupt nog een taboe rond dit thema bestaat. Voor mij lijkt het alsof er aan de oppervlakte geen taboe meer rust, maar er bestaat wel nog veel onbegrip en onwetendheid. We behoren nog steeds niet tot de ‘norm’ wat ridicuul is, want wat is de norm anno 2018 en hoe gaan we daarmee om in een wereld die elke dag verandert en de diversiteit hoort te vieren? Dit weekje was voor ons allen heel verrijkend en versterkend. Het gaf me enorm veel energie om een zeven dagen met gelijkgezinden te praten over een thema dat niet ons leven bepaalt, maar wel mee definieert wie we zijn, aangezien het een deel van onze identiteit is.
Conclusie
Een echte synopsis van de hele week kan ik niet geven, maar wat wel duidelijk werd, is dat we meer gemeen hebben dan we van elkaar verschillen. Toch slagen we er nog steeds in om de verschillen in de ander te herkennen en uit te vergroten zodat de afstand tussen ons alleen maar groter wordt.
Er bestaan geen domme vragen. Wanneer iemand echt niet weet hoe iets in elkaar zit, dan vergt net heel veel moed om uit interesse de vraag te stellen. Voor veel mensen is het holebithema heel exotisch, maar ook binnen onze eigen gemeenschap hebben we grenzen op basis van normen getrokken.
Behandel elkaar vooral met respect en probeer lief te zijn, ook al betekent dat dat je de ander nog niet begrijpt of nooit zal begrijpen.
Bron:
Eigen verslaggeving
Lees meer over:
Gerelateerd nieuws: