Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Hoe is het met de rechten van transgenders gesteld in Armenië?
LGBT+ iconen Cher en de Kardashians hebben er hun roots: Armenië. De voormalige Sovjet-republiek staat niet bepaald gekend voor zijn progressieve idealen ten opzichte van homo’s, biseksuelen en transgenders. ZiZo-redacteur Rémy trok een tijdje geleden naar het land om er de situatie van naderbij te bekijken. Hij sprak er met Max Varzhapetyan die er opkomt voor de rechten van transgenders.
Vorig jaar haalde Armenië nog de internationale pers toen een rapport aantoonde dat het fenomeen van ‘sex selective abortions’ er wijdverspreid was. Ouders die te horen krijgen dat ze in verwachting van een dochter zijn, beslissen er vaak om over te gaan tot abortus. Hieruit blijkt dat de Armeense samenleving gebaseerd is op heel traditionele genderrollen. Mannen zijn de kostwinner binnen het gezin. Het uitvoeren van een aantal beroepen zijn er ook nog steeds uitgesloten voor mannen. De enige bron van informatie rond gender en LGBT+ gerelateerde zaken voor de meeste Armenen is de kerk. Die doet aan een constante wetenschappelijke misinformatie omtrent deze concepten. De overgrote meerderheid van de bevolking heeft nog nooit gehoord van transgenders. Laat staan dat ze het concept kunnen vatten.
In dit land opkomen voor de rechten van transgenders is gedurfd en verdient een eervolle vermelding in deze editie van ZiZo. Max Varzhapetyan is woordvoerder voor Rights SIDE NGO. Een vereniging die opkomt voor de verbetering van de situatie voor transgenders in Armenië. Ze zijn de directe partner van de overheid als het aankomt op wetswijzigingen rond transgenders. Maar hun strijd gaat gepaard met aanvallen door een samenleving die doordrongen is van transfobie.
Armenië staat niet bepaald gekend als een toevluchtsoord voor LGBT+’s in de wereld. Hoe zou jij de situatie voor transgenders in Armenië beschrijven?
“Uiteraard valt het helemaal niet te vergelijken met de Belgische situatie. De Armeense bevolking kent geen transgenders. Het is vanuit deze onwetendheid dat de haat ten opzichte van transgenders komt. Het meest frustrerende aan onze situatie is dat we niet enkel gediscrimineerd worden door de samenleving, maar ook door onze partners van de LGB-gemeenschap.”
Hoe komt het dat jullie geen partner vinden in de holebigemeenschap?
“Ik denk dat het enerzijds komt omdat sommige holebi-activisten zelf bang zijn van transgenders, van het biologisch proces dat een transgender doormaakt. Ook zijn ze bang dat een associatie met transgenders hun eigen strijd zou bemoeilijken.”
Wat is het voornaamste doel van Right SIDE NGO?
“We proberen de levensomstandigheden voor transgenders in Armenië te verbeteren. Een gewone job uitoefenen is voor een transgender onmogelijk in ons land. De meeste transgenders komen daardoor terecht in de seksindustrie. Daarom voorzien we cursussen omtrent SOA- en HIV-preventie. Daarnaast bieden we ook cursussen make-up aan. De mode-industrie is meer open-minded. Het is een weg uit het sekswerk. Daarnaast proberen we ook het beleid te beïnvloeden.”
Hoe succesvol is jullie lobbywerk bij de overheid?
“Je zou het niet verwachten, maar we hebben een relatief goede relatie met de Armeense overheid. Onder onze druk werd een wet aangenomen die het mogelijk maakt voor transgenders om van naam te veranderen. Als jonge organisatie hebben we toch al voor vooruitgang in het leven van Armeense transgenders kunnen zorgen. Daar zijn we erg trots op.”
Wat zijn de toekomstplannen van jullie organisatie?
“Op dit moment organiseren we nog geen opvangtehuizen waar transgenders kunnen onderduiken voor hun familie. We sturen ze nu vaak door naar andere LGB-organisaties die wel zogenaamde ‘shelters’ aanbieden. Dat willen we zeker in de toekomst gaan uitbouwen. Daarnaast onderzoeken we nu hoe groot het probleem van hiv-besmetting bij transgenders in Armenië op dit moment is. We willen het graag in kaart brengen om onze programma’s en beleidsvoorstellen eraan te kunnen aanpassen.”
Eigen verslaggeving