Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Years & Years: persoonlijk, integer en ontwapenend
In november 2015 trad de Britse electropop band Years & Years op in de wat intiemere Antwerpse concertzaal Trix. Op donderdag 7 februari – iets meer dan drie jaar later – speelden ze voor een uitverkochte Lotto Arena. Een teken van hoeveel de band de laatste jaren aan populariteit heeft gewonnen.
Het succes lijkt hen niet naar het hoofd gestegen. “Oh, fans! Wat zijn er veel van jullie!” merkte frontman Olly Alexander op terwijl hij de zaal in tuurde, alsof hij zijn eigen succes nog steeds niet geloofde. Toch zouden ze er ondertussen aan gewoonmoeten zijn. Het Antwerpse concert was alweer de laatste Europese stop van de Palo Santo Tour, naar het gelijknamige tweede album van de band. De meeste nummers van het optreden kwamen van hun meest recente plaat.
Martha Da’ro verzorgde het voorprogramma. De artiste is ook bekend als Martha Canga Antonio, de Belgisch-Angolese duizendpoot die als actrice doorbrak in de film Black, maar die ook aan haar muziekcarrière werkt.
De lyrics van de songs op het vorige album, 'Communion', waren nog redelijk ambigu – maar nu is er geen sprake meer van zelfcensuur
Onbevangen queer
Years & Years begon met het meeslepende ‘Sancitify’, één van meerdere nummers die gaan over Olly’s relaties met mannen die zich als hetero identificeren. De lyrics van de songs op het vorige album, 'Communion', waren nog redelijk ambigu – maar nu is er geen sprake meer van zelfcensuur. Tijdens het concert nam Olly geen blad voor de mond. Hij noemde een aantal fans cute, gaf positief commentaar op de regenboogvlaggen in de zaal en grapte over het feit dat hij van make-up routine is veranderd: “Als dat maar goed komt.”
Later, net voor het nummer ‘Preacher’, deelde Olly nog een persoonlijke ervaring. “Ik wilde eigenlijk meer vertellen over de songs. Natuurlijk betekenen ze ook gewoon wat je wil dat ze betekenen, maar deze gaat over een kerel die ik een tijdje zag zitten, maar die in de knoop lag met zijn seksuele geaardheid. Dat lijkt me vaak te overkomen.” Het optreden was onbevangen queer – beginnend bij de kleren en de verschijning van de frontman, tot de teksten en de commentaren.
Rijzende ster
De show was ook visueel grootser dan die van het vorige album. Het projectiescherm achter de band toonde soms stukken van hun videoclips, maar gaf meestal een aangenaam kleurrijk schouwspel. Tijdens de titelsong van de tour, ‘Palo Santo’, werd Olly Alexander op een lift gezet, terwijl er rond hem een doek met glitters werd gespannen. Achter hem was er een vollemaan op het scherm. Als een rijzende ster steeg hij zingend ten hemel, terwijl de fans aan zijn lippen hingen.
Persoonlijk, integer en ontwapenend
Geluidstechnisch was het concert niet perfect. Olly’s toonvastheid viel tijdens enkele nummers weg – soms zelfs omdat de frontman in de lach schoot. Net daarom is het ook moeilijk om hem dat kwalijk te nemen. De muziek en de teksten hebben iets ontzettend persoonlijks en integer, waardoor een paar valse noten makkelijk te vergeven zijn.
Sommige nummers zijn bijna poëtisch en evoceren een sfeer en emotie, die tot leven geroepen wordt door het kenmerkende stemtimbre van de zanger. Ze spreken de luisteraar aan met een rauwe eerlijkheid die moeilijk te negeren is. De persoon van Olly Alexander zelf is ontwapenend en al even eerlijk als zijn muziek. Hij spreekt zijn publiek aan alsof ze vrienden in zijn huiskamer zijn, zonder pretentie. “Ik probeer elke avond iets anders te zeggen,” vertelde Alexander net voor het nummer 'Eyes Shut',”maar dan komen er onzinnige zinnen uit.” Zelfs in zijn excentrieke outfits bleef hij steeds zichzelf. Na een kostuumwissel kon hij het zelfs niet laten om rond te draaien en met de kwasten van zijn tenue te spelen.
De band sloot af met een genereuze set van drie bisnummers
Oude en nieuwe favorieten
De groep bracht ook oudere nummers zoals de hit ‘Desire’ - dat het publiek door het dak liet gaan - en een van de persoonlijke favorieten van deze redacteur, ‘Ties’. Ook de backing vocalists kregen hun kans om te schitteren, met hun versies van ‘No Tears Left to Cry’ en ‘Like a Prayer’.
De band sloot af met een genereuze set van drie bisnummers: ‘All For You’, ‘Play’ (een collaboratie met Jax Jones) en het geliefde nummer “King”.
Dit alles maakt dat de Palo Santo Tour een ontzettend fijn optreden is om te beleven en de fans met een blij gevoel achterlaat. Wie het concert gemist heeft, moet niet te zwaar treuren: deze zomer staat Years & Years alweer op Werchter. Een aanrader.
Eigen verslaggeving