ZIZO: Wat is jouw favoriete film?

Kate Maveau: "Een vraag die ik vaak moeilijk kan beantwoorden. Bij het zoeken naar een antwoord komen dan heel veel goede films in mijn hersenen naar boven. Titels zoals Irreversibile, Dancer in the dark, Battle royale, Silent hill, Secretary en Perfect blue. Allemaal fantastisch, toch wint ‘2LDK’ steeds opnieuw. De film is de meest absurde film die ik ooit zag. Absurd en goed. De film is geregisseerd door Yukihiko Tsutsumi en is het resultaat van een duel die hij aanging met een andere regisseur. 2LDK gaat over twee samenwonende actrices die voor dezelfde rol een casting hebben gedaan. Hun rivaliteit mondt uit in een gigantisch gevecht dat alleen maar escaleert. Fantastisch!"

ZIZO: Wat heb je met koeien?

Kate: "Mijn familienaam bevat het woord “Veau”. Daarnaast hou ik enorm van koeien. Ze zijn intelligent en ze hebben een groot empathisch vermogen. Als iemand me een koe of een kalf noemt, dan zeg ik dank u!"

ZIZO: Je hebt zelfs een documentaire over koeien

Kate: "Klopt, ik groeide op in West-Vlaanderen waar de fascinatie voor koeien alleen maar groeide. Tijdens de opleiding Regie aan het Rits begon heb ik die documentaire gemaakt over koeien. In de documentaire werkte ik samen met Ingrid. Zij is verantwoordelijk voor een koeienmoederhuis. Koeien van omliggende boerderijen komen bij haar om te bevallen en te recupereren."

"Shimi heeft me door een donkere periode geholpen"

ZIZO: Wie is je grootste queeridool in de filmindustrie?

Kate: "Naast Marlene Dietrich kies ik voor Laverne Cox. Haar bekendheid is een positieve stap voor de trans community. Jammer dat dit zo laat moest gebeuren, maar beter laat dan nooit. Er is nog veel werk nodig om een goede representatie in de media te hebben van LGBTQIA+ personen. Zeker wanneer het gaat om gekleurde trans vrouwen. Laverne Cox staat ook bekend voor haar activisme en ze houdt geen blad voor de mond op haar sociale media."

ZIZO: We krijgen wat van jouw oud werk te zien op de website, zoals Shimi. Welke invloed had Shimi op jouw leven?

Kate: "Bij de release had Shimi een trage start. Ik zat toen in een donkere periode in mijn leven door twee sterfgevallen. Ik gaf de hoop op en zat in een neerwaartse spiraal. Ondanks het lof aan het RITS kwam er weinig response van Belgische filmfestivals. Toch bleef ik Shimi doorsturen naar festivals. Na een tijd werd de film plots opgepikt door buitenlandse filmfestivals zoals “Independent Days”, “Serile Filmului Gay” en “Scenic Filmfestival”. Bij elke nominatie kwam er telkens meer motivatie. Shimi begon een leven op zichzelf te krijgen. De film werd opgepikt door het platform FilmDoo en die ging samen met de film de wereld rond. Hierdoor werd de film opgenomen in vele queer compilaties. Nog steeds ontdek ik dat Shimi ergens werd vertoond en dat doet natuurlijk goed. Door Shimi kwam stilaan mijn motivatie terug. Ik heb heel lang in diezelfde slechte periode gezeten. Uiteindelijk kon ik er mij uit trekken. Shimi heeft mij door die donkere periode geholpen. Nu is het tijd voor een nieuw verhaal."

ZIZO: Waar is het verhaal van Shimi op gebaseerd?

Kate: "De inspiratie voor de film komt uit mijn eigen verlangen tijdens een oude vriendschap. Daarrond schreef ik een fictief verhaal. Shimi gaat over Keely, een eenzame tiener en ballerina. Zij ontmoet Mairi, een mooi en vreemd meisje die haar tegenpool is. Wanneer ze elkaar beter leren kennen, wandelt Keely op haar grens van verlangen en zelfbeheersing. Net zoals Keely ontmoette ik iemand bij wie ik mezelf verloor. Ik viel steeds dieper in een web van verlangen."

Panseksueel

ZIZO: Je hebt een nieuwe documentaire in de maak, “Ethiopia”, kan je hier wat meer over vertellen?

Kate: “Ethiopia” is een poëtische documentaire over mensen uit Ethiopië die in België wonen. Het begint bij Naomi, een conservator van schilderijen, die als kind geadopteerd werd. Zij verlangt om haar kennis te delen met Ethiopië om het Ethiopisch erfgoed te helpen onderhouden. Ondertussen verwoest het conflict in het Noorden het leven van vele mensen. Veel mensen zijn ofwel gestorven ofwel gevlucht. Met deze documentaire probeer ik de vele mooie blikken van Ethiopië te tonen."

ZIZO: Waarom Ethiopië?

Kate: “Toen ik begon te daten met mijn partner leerde ik haar beste vriendin Naomi kennen. Naomi komt uit Ethiopië. 
Ethiopië heeft één van de oudste beschavingen. Naast de bekendheid voor de Jazz heeft het een enorm rijk cultureel erfgoed. Naomi had toen de idee om een conservatie en restauratie opleiding in Ethiopië op te starten om dat cultureel erfgoed te helpen onderhouden. Mijn nieuwsgierigheid wou met haar mee en zo werd het zaadje geplant."

ZIZO: We krijgen ook een teaser over de kortfilm “A Bird’s suicide” is deze kortfilm queer?

Kate: “Ja, deze kortfilm is queer. A Bird’s Suicide gaat over een psychopaat die de liefde zoekt. Haar seksualiteit is niet strikt hetero, ze is eerder panseksueel. In het verhaal zie je haar een vrouw mee naar huis nemen. Haar ultieme match is een vrouwelijke man. Hij wandelt op hakken, zijn origine is de inspiratie voor de vrouwelijke accenten in zijn kleding."

Charlotte Gainsbourg en Lars von Trier

ZIZO: We zien bij jouw oeuvre dat je location assistent was bij de film Nymphomaniac. Hoe kwam je daar terecht? 

Kate: “Ik kreeg via een vriend te weten dat Lars von Trier twee weken in Gent enkele scènes voor zijn nieuwe film kwam schieten. Aangezien Lars von Trier een prominente naam is in de filmgeschiedenis heb ik samen met die vriend gezocht hoe we op de set konden belanden. Zo zijn we bij de Location Manager belandt." 

ZIZO: Heb je Charlotte Gainsbourg of Lars von Trier kunnen ontmoeten? En wie liet de beste indruk na?

Kate: “Ja. Charlotte Gainsbourg en Lars von Trier kwamen iedereen persoonlijk begroeten. Daarom lieten ze allebei een goede indruk na. Het is moeilijk te kiezen wie de beste indruk naliet. Ik mocht twee dagen ook als setopnameleider meewerken waardoor ik Lars von Trier en Charlotte Gainsbourg in levenden lijve mocht zien regisseren en acteren. Vanbinnen was ik aan het “fangirlen”(lacht). Toen Charlotte Gainsbourg mij vroeg om haar script in haar trailer te leggen zei ze “You’re so kind”. Haar woorden wil ik graag op mijn grafsteen (lacht)."

Coming-out

ZIZO: Je was ook de production manager en Assistent Director voor de muziekvideo van “We Both Know" by JAOUAD. Deze clip ziet er zo ontzettend leuk uit, was het ook zo?

Kate: “De opnames waren bijna twee volle dagen met lange uren. Gelukkig zie je dat niet aan de clip.  De opnames zelf waren heel plezant.  De crew en cast waren allemaal fijne mensen met wie ik hoop in de toekomst terug te kunnen samenwerken. In de crew en de cast zaten veel getalenteerde mensen. Naast de stress waren er ook veel lachende gezichten."

ZIZO: Wat vind je tot nu toe het strafste dat je hebt gedaan?

Kate: “Ik ben gek straffe dingen. Soms kan ik een idee in mijn hoofd krijgen en dan voer ik dat direct uit. Zoals, verhuizen. Hierdoor kwam ik al vaak in het buitenland terecht. Op feestjes van Italiaanse adel waar ik dan bijvoorbeeld een actrice ontmoette die met Pasolini heeft samengewerkt. Toch is het belangrijk om het strafste dat ik ooit hier heb gedaan, namelijk, mijn coming-out ook te benadrukken."

ZIZO: Waarom is die zo straf?

Kate: “Ik kom uit een strikt Evangelische familie. Mijn vader was vroeger voorganger. Hij stond bekend als de jongste voorganger in de Belgische Evangelische geschiedenis. Mijn leven bestond enkel uit kerk, gebed en de bijbel. Toen mijn broer uit de kast kwam is hij door een hel gegaan, door familieleden. Toen zijn mijn ogen opengegaan en kwam ik voor hem op."

"Gaan studeren in Brussel was voor mij de uitweg. Ik ben toen mezelf en de wereld gaan ontdekken. Mijn conservatieve kleine wereld werd steeds groter, openminded en mooi. Ondertussen hebben mijn ouders er mee leren leven en ben ik erin geslaagd om mijn wereld met hun te delen. Hiermee wil ik jongeren en volwassene die vastzitten in een religieuze omgeving een warm hart toe sturen. Het komt goed en waag je kans. Er is zoveel meer liefde wanneer je jezelf kunt zijn."