Zo worden Malta en Portugal geprezen om wetgeving die juiste en respectvolle terminologie gebruikt en zelfbeschikkingsrecht geeft aan intersekse personen. Onder dat zelfbeschikkingsrecht bevindt zich onder andere een verbod op “normaliserende” geslachtsoperaties bij minderjarigen voor sociale redenen.

Luxemburg scoort goed met een actieplan dat duidelijk en in respectvolle taal de problematiek benoemt. Ze refereren naar de rechten van de mens en benadrukken dat directe actie dringt en geven daarbij enkele concrete, uitgeschreven en meetbare dingen om intersekse rechten in Luxemburg te verzekeren.

Een derde gender… of toch niet?

In Oostenrijk en Duitsland kan je dan weer een derde gender laten registreren. De Good Practice-kaart maakt daarbij wel meteen de kanttekening dat deze verwezenlijking onder vuur ligt. Beide landen hebben dan wel wettelijk bindende beslissingen genomen, blijkbaar worden die niet gevolgd door hun regeringen.
Een punt waar Duitsland wel lof voor kreeg, was diens verdienste met Ulrike Klöppels studie over geslachtsoperaties bij kinderen onder tien jaar, die finaniciële steun kreeg van het Duitse ministerie voor familie.

OII Europe wijst erop dat dit onderzoek intersekse mensenrechtexperts consulteerde. Op die manier geeft Klöppel aan dat het mogelijk is om zowel baanbrekend wetenschappelijk onderzoek te verrichten als respectvol om te gaan met de groep waarover je studie gaat.

Intersekse voorlichting, ook voor politie

IJsland is dan weer een pionier op vlak van voorlichting over intersekse kwesties. Samtökin 78, de belangenvereniging voor queer personen in IJsland, verzorgt o.a. educatieve pakketten voor scholen vanaf het lager onderwijs en voor de politie. Ze zorgen er ook voor dat intersekse identiteiten geïncludeerd worden in relevante materialen zonder interseksekwesties met transgenderkwesties te verwarren, een heikel punt voor veel intersekse activisten.

Er moet een verbod komen op onnodige medische ingrepen op intersekse kinderen - Jeroen Borghs, çavaria

En België dan?

België is niet te vinden op de kaart. Gezien de toestand van intersekse rechten in ons land is dat niet verwonderlijk. Terwijl sommigen onder ons zich dus tevreden in de handen wrijven dat we op de tweede plaats komen qua LGBTQ+-rechten, gaat de pathologisering (het begrijpen of kenmerken van gedrag als medisch of psychologisch abnormaal, red.) van intersekse personen in België gewoon verder. Zo is genitale verminking bij intersekse minderjarigen niet enkel toegelaten, het wordt zelfs aangemoedigd.

“Er moet een verbod komen op onnodige medische ingrepen op intersekse kinderen,” zegt çavaria-woordvoerder Jeroen Borghs. “Baby’s en kinderen opereren om hun lichaam meer in overeenstemming te brengen met dat van een cisgender jongen of cisgender meisje, zonder dat zij daartoe hun toestemming kunnen geven, is nefast voor de verdere ontwikkeling van het kind en bovendien een schending van de mensenrechten.” 

Wat vooral opvalt is dat het om basisnoden gaat: legale bescherming tegen discriminatie, verbod op genitale verminking, zelfbeschikkingsrecht, (financiële) steun verlenen aan organisaties die opkomen voor intersekse rechten… Dit zou vanzelfsprekend moeten zijn, maar als het erkennen en beschermen van basisrechten een plaatsje op de Good Practice-kaart oplevert, betekent dit dat er nog veel werk aan de winkel is.