Roomie houdt van borsten en bier, zit boordevol liefde voor al haar vrienden en vindt altijd wel de mogelijkheid om een seksuele insinuatie te maken. Ze is in Jo’s Bar, waar ze met haar vrienden de tijd van haar leven heeft. Haar bijnaam heeft ze te danken aan haar neiging om van scharrel naar scharrel te fladderen en daar een tijdje te logeren, tot ze Lilian ontmoet en bij haar intrekt. Lillian is Roomies tegenpool: het liefst slaapt ze hele dagen en nachten door, seks maakt haar oncomfortabel en van sociaal contact wordt ze slaperig. Toch kunnen de twee het met elkaar vinden.

Tien jaar lang publiceerde Chlove wekelijks drie strips op de Go Get a Roomie!-website. Thema’s als homoseksualiteit, polyamorie, genderidentiteit, alcoholisme en seksueel grensoverschrijdend gedrag kwamen er aan bod. Op kerstdag rondde Chlove Roomies verhaal af. “Het is een mooi verhaal geworden over vrienden die samen op avontuur gingen en beter geëindigd zijn dan ze begonnen waren”, zegt die.

ZIZO: Wanneer had je het gevoel dat het verhaal klaar was om af te lopen?

“Twee jaar geleden, toen GGaR! acht jaar oud was, dacht ik: ‘Tien is een goed getal om het verhaal af te ronden.’ Maar toen de tiende verjaardag van de strip (in mei, red.) eraan kwam, was ik nog niet klaar om het verhaal af te ronden. Roomie, bijvoorbeeld, had het op dat moment nog moeilijk met alcohol. Ik wilde de personages een waardig einde geven, dus heb ik de deadline uitgesteld naar december.”

Tien jaar is een aanzienlijke tijd. Hoe heeft het verhaal jouw leven beïnvloed en vice versa?

“Soms nam het verhaal een wending die ik niet verwacht had en waar ik dingen over mezelf uit leerde die ik niet wist. Op het einde geeft Roomie bijvoorbeeld een toost ter ere van haar vroegere zelf. Daar zegt ze: ‘Ik weet dat ik veel veranderd ben, maar ik ben wel mezelf gebleven. Ik wil mijn vroegere ik bedanken dat ze mijn vrienden heeft leren kennen, die mij geholpen hebben op mijn pad.’ Ik weet dat Roomie mijn personage is en dat ik het geschreven heb, maar het leek net een boodschap voor mezelf. Dat ik niet beschaamd moet zijn om mijn verleden, hoewel ik spijt heb van sommige dingen, maar dat het veel fijner is om te zeggen: ‘Bedankt, dankzij jou ben ik wie ik nu ben.’”

Herken je jezelf in Roomie?

“Ja, absoluut. Roomie was geïnspireerd op mezelf en mijn levensstijl van tien jaar geleden, maar gelukkig zijn onze wegen wel gescheiden en is Roomie haar eigen personage geworden. Ik wilde geen autobiografie schrijven, maar dat ze haar eigen leven had. We delen wel een aantal karaktertrekken: we zijn allebei bijvoorbeeld extravert en hippie. Maar ik herken me ook in Lillian door haar dromen en omdat ik me soms ook liever opsluit met een boek.”

Zijn de andere personages geïnspireerd op mensen die je kent?

“Ja, ik heb wel wat eigenschappen van mensen die ik ontmoet heb overgenomen in mijn personages. Jo’s Bar en Jo, de café-uitbater, bestaan echt. Het was een café waar ik regelmatig naartoe ging. Jo is in het echt ook een kale Viking met een baard, net zoals in mijn strip. Ik haalde inspiratie uit de levensstijlen van de mensen die ik in Jo’s Bar ontmoette. Als ik een personage creëer, weet ik welke delen van echte mensen ik erin zal leggen, maar ik vind het belangrijk dat het mijn personage wordt en niet een kopie van mijn vrienden.”

Elk hoofdstuk gaat over een bepaald thema. Polyamorie, seksuele oriëntatie en genderidentiteit kwamen er bijvoorbeeld aan bod. Vanwaar de keuze voor die onderwerpen?

“Omdat die thema’s mij bezighouden. In de media, andere strips of films komen die onderwerpen ook amper aan bod. Dat verbetert nu, maar het is nog niet genoeg. Wat ik schrijf, is persoonlijk. Er zijn zoveel manieren om seksuele oriëntatie en gender te beleven, dus we hebben meer verhalen van verschillende stemmen nodig, zodat het palet aan ervaringen rijker is.

Het is belangrijk om jezelf uit te dagen om op de best mogelijk manier over zulke thema’s te schrijven en met je verhaal te tonen dat er andere manieren zijn om jezelf uit te drukken dan het binaire systeem waarin we vandaag leven. Dat systeem zegt dat je óf man óf vrouw bent en tot die ervaringen beperkt blijft. Ik ben het daar absoluut niet mee eens, dus ik moest daarover schrijven.”

De meeste personages zijn LGBTI+, drie personages identificeren zich als hetero. Vond je het belangrijk om queer personages te hebben?

“Ik vond het vooral belangrijk om een aantal personages te hebben die hetero zijn (lacht). Ik wilde de strip herkenbaar maken voor iedereen, dus op een bepaald moment heb ik echt tegen mezelf moeten zeggen: ‘Chlove, stop, je hebt al genoeg queer personages. Sommige mogen wel hetero blijven, zij bestaan ook.’ Ik heb nogal de neiging om alles wat ik aanraak gay te maken (lacht).

Er zijn zoveel manieren waarop je queer kunt zijn en ik wilde een wereld creëren die even rijk aan ervaringen is. Daarmee bedoel ik niet dat hetero’s geen rijke ervaringen hebben, maar er zijn al genoeg verhalen over de hetero-ervaring in de media. Voor mij was het belangrijk om een groep uit te lichten die niet zoveel plek krijgt.”

Wat vond je het leukste aan de strip?

“Moeilijk om er een ding uit te kiezen. De hele ervaring was fijn: het schrijven, fouten maken, de personages ontdekken, zien hoe ze evolueren en de gemeenschap rond GGaR! zien groeien. Omdat het een webcomic is waar je reacties kunt achterlaten en omdat ik op sociale media zit, is alles een stuk interactiever dan als je een stripboek in de winkel koopt en leest. Soms was het wel een uitdaging.”

Wat bedoel je daarmee?

“Een aantal lezers begreep soms niet waarom ik iets schreef of waarom het belangrijk voor mij was. De gemeenschap rond GGaR! is heel mooi en ik vond het fantastisch om te zien hoe ze onderling met elkaar interageerden, maar het blijft het internet en omdat ik soms gevoelige onderwerpen aanraakte, werd dat niet altijd even goed gesmaakt. Het viel wel eens voor dat iemand een gemene, beschuldigende of kwade reactie achterliet. Dat was dan te veel voor mij. Het is altijd die ene negatieve reactie tussen honderden positieve reacties die eruit sprong. Jammer, maar dat is wel hoe het brein werkt.”

Als artiest breng je jezelf natuurlijk in een kwetsbare positie, dus het moet wel moeilijk zijn als je zulke reacties krijgt.

“Dat klopt, vooral omdat het dan ging over persoonlijke dingen die ik zelf had meegemaakt. Als je je persoonlijk aangevallen voelt, is het moeilijker om dat te verwerken. Dan moet ik mij eraan herinneren dat het niet persoonlijk is en dat die persoon mij niet kent.”

Komt er een nieuw verhaal na GGaR!?

“Ja. Het wordt opnieuw een webcomic, de naam zal The Little Things zijn en er zullen opnieuw veel queer peeps in zitten. Net zoals GGaR! is de setting realistisch, niet zoals Headless Bliss, mijn andere webcomic die heel psychedelisch en surrealistisch is. Het wordt opnieuw humoristisch en luchtig.

Deze keer wordt de setting ook wat concreter: GGaR! zou zich eender waar en wanneer kunnen hebben afgespeeld. The Little Things speelt zich af in een Frans dorpje dicht bij de zee. Het hoofdpersonage is non-binair, very queer en geïnteresseerd in videospelletjes en insecten. Ik ben al begonnen aan het verhaal en de intriges, maar het wordt ook wat narratiever dan GGaR! in die zin dat er niet per se een punchline aan het einde van de strip komt. Ook ga ik wat meer gedetailleerde achtergronden tekenen, dus natuur en landschappen, en daarvoor moet ik nog wat onderzoek doen. Maar ik kijk er enorm naar uit.”

Hoe voel je je erbij om GGaR! af te ronden?

“Het is zowel spannend als angstaanjagend. Ik vind het jammer om het verhaal los te laten, omdat het als mijn baby voelt die nu opgegroeid is en het huis verlaat (lacht). Ik voel me als een ouder die afscheid neemt van hun kind. Het is eng omdat GGaR! heel succesvol was en ik kon leven van de inkomsten van die strip. Het is een risico om nu met iets nieuws te beginnen en soms betrap ik mij erop dat ik denk: ‘Wat als dit verhaal niet even goed is als GGaR!?’

Maar ik kijk er enorm naar uit om met een schone lei te beginnen en nieuwe personages tot leven te wekken. Ik vertrouw mezelf, dat is het belangrijkste.”

Volg Chlove op Twitter of steun hen op Patreon.