Ze werkte twee jaar lang aan dit album, dat ze bovendien zelf helemaal schreef, producete en nu ook uitgeeft. Op deze druilerige decemberdag vond Elli Mac even de tijd om met ons in gesprek te gaan over haar nieuwe boreling.

Muziek als medium 

Voor de mensen die jou niet kennen, wie is Elli Mac eigenlijk?

Camille: "Elli Mac is Camille, en Camille is Elli Mac. Ik vind het belangrijk om als artiest in mijn muziek te kunnen zijn wie ik ook echt ben, hoe mijn vrienden en mijn familie me kennen. Ik ben in mijn liedjes dan ook heel open en eerlijk over wie ik ben en hoe ik me voel, zowel over de leuke als over de minder leuke dingen in het leven. Mensen die me kennen herkennen me in mijn liedjesteksten. Ik vind het belangrijk om mijn eigen waarheden en gevoelens te kunnen delen, heel blunt en eerlijk. Muziek is op dat vlak een heel dankbaar medium."

Welke boodschap wil je anderen daarmee geven?

Camille: "In eerste instantie voel ik zelf de drang om mijn leefwereld om te zetten in muziek, en om gewoon muziek te maken. Maar daarnaast is het natuurlijk fantastisch om luisteraars te vertellen dat het heel oké is om je gevoelens te voelen én te delen. Als ik dankzij mijn muziek mensen kan motiveren om dat ook te doen en misschien zelfs kan helpen taboes te doorbreken, is dat voor mij helemaal de kers op de taart."

Compromisloze vrijheid

Hoe zou je je stijl omschrijven?

Camille: "Ik ben een singer/songwriter pur sang. Ik hou het graag zo puur en eenvoudig mogelijk. Ik beschouw mijn stem steeds als het hoofdinstrument, alles daarrond is sfeer en ondersteuning. Mijn muzikale helden zijn singer-songwriters en musicalartiesten, dat is vast wel een beetje hoorbaar in mijn teksten en zanglijnen."

"Verder is mijn stijl niet makkelijk in een omschrijving te vangen. Aangezien ik over verschillende gebeurtenissen en gevoelens schrijf en zing, krijg je een soort bonte verzameling. Het ene nummer is donker en traag, het andere is net heel hoopvol en krachtig. De enige regel die ik stel, is dat ik alles zelf doe. Op die manier hoef ik geen compromissen te sluiten met andere artiesten of producers. Wat je hoort, ben ik, en ik alleen."

"Begrijp me zeker niet verkeerd, ik werk heel graag samen met andere artiesten, maar voor dit album wilde ik totale vrijheid. Net omdat het zo persoonlijk is, vond ik dat erg belangrijk. Ik wilde niets verbloemen of verzachten, op geen enkele manier. De opnames zijn gewoon thuis gebeurd, ik heb alles zelf geproducet en alleen uitgebracht. Dat heeft iets low-fi, maar dat past net bij het concept. Ik ben op veel vlakken heel perfectionistisch, dat is een valkuil van mij. Maar om de één of andere reden kan me dat op muzikaal vlak geen bal schelen, dat voelt echt als een vrijheid aan."

Je hebt twee jaar aan dit album gewerkt. Hoe ben je daaraan begonnen?

Camille: "Ik schrijf sowieso veel nummers, omdat dat voor mij een uitlaatklep is. Sommige daarvan zijn blijven plakken, en daarvan wist ik dat ik er iets mee moest doen. Ik heb een turbulente periode achter de rug: mijn papa is gestorven, ik mocht twee keer trotse meter worden, mijn vrouw en ik zijn in een adoptietraject gestapt,... Dat heeft voor een groot deel mijn leven bepaald die afgelopen twee jaar. Mijn hart had zich nog nooit eerder zo koud en zo warm gevoeld. En de gevoelens die aan je vast blijven kleven, daar moet je iets mee doen. Thema’s als verlies, maar ook hoop, onvoorwaardelijke vriendschap, liefde, een kinderwens, dankbaarheid,... zijn de afgelopen twee jaar regelmatig teruggekomen in mijn werk. Die vind je terug op dit album."

Reflectie en een stukje ziel

Dit album is dus heel persoonlijk voor jou. Werk je in je songs ook met concrete situaties?

Camille: "Het is inderdaad heel persoonlijk. Pas op, ik ben niet iemand die in het verleden blijft hangen. Het verleden mag geen ballast zijn die je overal moet meeslepen. Een rugzak met tools om verder te gaan, dat sowieso. In dit album steekt wel echt een stukje van mijn ziel. Het klinkt alsof dat iets heel kwetsbaar is hé? Maar dat sterkt me eigenlijk net."

"Dat maakt dit album een stukje een reflectie op het leven en zelfreflectie. Soms leer ik mezelf een stukje beter kennen tijdens het schrijfprocess, dat vind ik heel cool. Mijn teksten zijn best poëtisch, maar ik denk dat het toch vaak om herkenbare situaties en gevoelens gaat. Dat maakt dat luisteraars zich erin kunnen herkennen denk ik. Ik heb het dan over vrij universele thema’s als mentale gezondheid, en die kinderwens, maar ook over queer zijn, over liefde, over struggles, over vriendschap,... Dingen waar veel mensen mee zitten. Het zotte aan gevoelens is dat ze zowel ontzettend uniek en persoonsgebonden maar ook stuk voor stuk universeel zijn."

Hoe is het om een album uit te brengen in een lockdown?

Camille: "Vreemd, maar die lockdown heeft me op een bepaalde manier wel geholpen. Je wordt nog meer geconfronteerd met jezelf, je moet bepaalde dingen vastpakken om verder te kunnen. Werken aan het album was in dat opzicht ook een manier om met mezelf om te gaan. Het was met momenten een spiegel die me veel over mezelf heeft geleerd. Net daarom wilde ik ook geen samenwerkingen, ik wilde dit echt zelf kunnen doen."

Grote dromen

Je hebt eerder al een EP ‘Coffee and dreams’ en een album ‘Stories’ uitgebracht, je won tot tweemaal toe Burgrock, en vorig jaar gaf je nog een hele reeks huisconcerten ten voordele van de Zelfmoordlijn. Wat wil jij nog bereiken als artiest?

Camille: "Zoals ik in het binnenwerk van mijn nieuwe album ook zeg; heb ik heel weinig met bereiken. Ik ben ervan overtuigd dat wat je bereikt niets te maken heeft met wie je bent als persoon. Je bent evenveel waard zonder dat je die fancy carrière of die titels achter je naam hebt staan. Je hoeft nergens ‘te geraken’ om iemand te zijn. Dat is de filosofie die mijn leven bepaalt. Het enige wat ik wil, is gelukkig kunnen zijn en mijn ding kunnen doen. Dat is dé manier om trouw te kunnen blijven aan jezelf, iets wat ik ontzettend hoog in het vaandel draag."

Wil dat zeggen dat jij geen wilde dromen hebt? Dat ze je niet hoeven te vragen om op te treden in de bovenste bol van het Atomium?

Camille: "(lacht) Ze mogen me natuurlijk altijd bellen. Maar verder: mijn wilde droom is een gezin met kindjes hebben, samen met mijn vrouw. Dat is het allerbelangrijkste. Uiteraard is mijn muziek ook ontzettend belangrijk, maar mijn gezin gaat boven alles. Daar zijn we momenteel intensief mee bezig, en al de rest volgt vanzelf wel."

--------------------

‘The Opposite of Slowly Fading out’ wordt gereleaset op 11 december.  Het fysieke album kost € 13 en is beschikbaar via [email protected], of vind Elli terug op iTunes en Soundcloud.